شهروندان موجوداتی منفعت طلب که بوسیله قانون محدود شده‌اند نیستند. آنها بدون قانون هم می‌توانند زندگی کنند.
همچنین شهروندان افرادی ترسو هم نیستند که بی‌دلیل انتخاب کنند.
شهروندان براساس قانون جامعه زندگی می‌کنند؛ قانونی که می‌گوید:
«آیا اگر همه، مانند من فکر کنند، نتیجه مطلوبی حاصل می‌شود؟»
از طرفی، گاهی اوقات ما از شهروندان قهرمان سازی می‌کنیم که باعث تاسف است؛ زیرا آنها به ندرت عمل می‌کنند.
بطور کلی موفقیتی وجود ندارد که برپایه کار یک نفر باشد.
هر جامعه، سازمان و خانواده موفقی از یکسری شهروند تشکیل شده است. یعنی همان کسانی که آینده را می‌سازند. همان کسانی که متعهد به وظایفشان هستند.
