یک آووکادو بینقص. نه خیلی سفت و نه خراب شده.
اما هر از چند گاهی تا زمانیکه یک آووکادو را به بهترین مزه و بافتش برسانید آن را پرورش میدهید.
بدون شک چنین آووکادویی را دور نخواهید ریخت.
حاضر نیستید در اسموتی و یا حتی یک ساندویچ از آن استفاده کنید. برای این کار آووکادوهای دیگر را در نظر میگیرید.
با این حال، در یک تماس Zoom مهم که همگی حضور دارند و آماده شنیدن و شنیده شدن هستند، ده دقیقه ابتدایی را صرف معرفی آنها به یکدیگر میکنید؟ واقعا؟
آیا این ۱۰ دقیقه قرار است با تحمل صدای بلند موسیقی، فریاد زدن بر سر یکدیگر و مصرف غذای بد سپری شود؟
آیا میخواهید زمانِ چنین تعاملی که مدتها منتظرش بودهاید را با بازگویی مواردی که همه میدانیم سپری کنید؟
تعامل چهره به چهره مانند یک آووکادوی بینقص است. فرصتی که دیگر به دست نمیآوریم.
وقت طلاست. اما لحظههایی که میتوان با یکدیگر ارتباط برقرار کرد، باهم در تعامل بود و بهترین خود و دیگران را نشان داد، همان لحظههایی هستند که ارزش مراقبت دارند.
اگر میتوانید چنین لحظاتی که مثل آووکادویی بینقص هستند را هدر ندهید.