چرا احتمال به سرانجام رساندن کارها بیشتر از شروع کردن است؟
خط زدن موردی در لیست کارها نیازمند صرف انرژی احساسی به‌مراتب کمتری در مقایسه با اضافه کردن به لیست است.
مانند اغلب مواقع، پاسخ «مقاومت» است.
تایپ کردن یک کتاب راحت اما نوشتن آن دشوار است. زیرا عمل نوشتن به تصمیم‌گیری نیاز دارد.
میزان تلاش لازم برای کاری که در سابق انجام داده‌ایم مشخص است. ریسک و خطرات نیز به همچنین. فشار اجتماعی و تنش اندکی برای انجام کاری که به آن متعهد شده‌ایم وجود دارد. اما چالشی در کار نیست.
از طرف دیگر، نوآوری متفاوت است. تلاش و عواقب ناشناخته است و در بسیاری از چیدمان‌ها، پذیرش وضعیت موجود با فشار اجتماعی بالایی همراه است.
مهم‌ترین کاری که باید انجام دهیم تصمیم‌گیری است. تصمیمات اغلب آسان به‌نظر می‌رسند (به چپ یا راست بپیچید، بله یا خیر بگویید) اما ریسک آشکار و بار عاطفی چیزی جز حقیقت نیست. تصمیمات سخت به‌خاطر داستان‌هایی که درباره واکنش‌ها و مسئولیت‌پذیری برای خود می‌گوییم سخت هستند.
به محض آنکه پذیرفتیم ابتکار عمل (که به‌طور دقیق‌تر تحت عنوان «ارائه راهکار» از آن یاد می‌شود) به تلاش نیاز دارد، می‌توانیم زمان و منابع کافی را اختصاص دهیم.
