برای هزاران سال و به تازگی دهه ۳۰ میلادی، از جمجمه‌شناسی به عنوان شاخصی برای قضاوت شخصیت افراد استفاده شده است.
با دقت برآمدگی‌های سر همراه با شیب پیشانی ترسیم شده و دیگر علائم آشکار به عنوان شیوه‌ای عاقلانه و اثبات شده برای تشخیص خلاق، صادق یا همدل بودن شخص برداشت می‌شوند.
حتی با وجود شبه علمی که امروزه توسط آن احاطه شده‌ایم، به‌راحتی می‌توان گفت که این موضوعی پوچ است.
با این حال آنقدر به شاخص‌ها وابسته‌ایم که برخلاف کمبود شواهد و مدارک کافی، هنوز هم پذیرای چنین ایده‌ای هستیم.
هر بار که مصاحبه شغلی با کسی انجام می‌دهیم نیز در جستجوی این شاخص‌ها هستیم. مگر مصاحبه کردن با افرادی که کارشان مصاحبه است، عملکرد خوب در مصاحبه به معنی عملکرد مناسب در کار نیست.
شاخص‌های نادرست هزینه‌بر هستند. مواردی که باعث خلق مشکلات اجتماعی و اخلاقی می‌شوند.
شاید نصب این پوستر یادآوری خوبی برای گرفتار نشدن در این تله باشد.
لینک مرجع: https://seths.blog/2024/06/phrenology/
