ترن هوایی یکی از ایمن‌ترین راه‌های سفر است (صرف‌نظر از این‌که مبداء و مقصد یکسان است).
مردم برای سوار شدنش هزینه پرداخت می‌کنند چرا که خطرناک به‌نظر می‌رسند؛ حتی اگر واقعا خطری نداشته باشد.
سفر هوایی بسیار ایمن است؛ همچنین فعالیت بیش از حد خطوط هوایی، دیدگاه مربوط به خطر را کاهش می‌دهد. به همین خاطر است که آشفتگی بسیار تکان‌دهنده است؛ در حقیقت خطری ندارد اما به هر حال ظاهر را بر هم می‌زند.
از طرفی دیگر ما مدام در فعالیت‌ها و رفتارهایی پرخطر، بدون آن‌که درکی از خطر داشته باشیم تعامل داریم. شرکت‌های دخانیات بسیار در جهت القای حس مردانگی و پختگی تلاش می‌کنند. همزمان گروهی دیگر تلاش می‌کنند این‌طور به‌نظر برسد که مصرف دخانیات خطری برای سلامتی افراد ندارد.
پایدارترین مسیر در اغلب فعالیت‌ها همزمان با خلق سیستم‌هایی مقاوم و بدون ریسک، ارائه خطری در نظر گرفته شده به آن‌هاییست که به‌دنبالش هستند. زیرا همراهی با خطری از پیش ملاحظه‌شده موجب رشد، برقراری ارتباط و همدردی عاطفی می‌شود. در حالی‌که خطر واقعی عواقبی ناخواسته را همراه دارد.
لینک مرجع: https://seths.blog/2023/04/real-and-apparent-risk/
