در جهانِ پیش از رسانه، مدام با داستان‌ها، یا خبرهای آن‌طرف روستا و بیش‌تر از همه با الگوها و تجربیاتی که بر اساس واقعیت بودند روبه‌رو می‌شدیم.
امروز اما، در زمانی که گذراندن هشت ساعت در روز و احاطه شدن توسط رسانه‌ای که به‌وسیله مشهورترین‌ها (مخوف‌ترین مجرم، خبرهای فوری، ثروت‌مندترین سرمایه‌گذار، بدجنس‌ترین همسر، خنده‌دارترین قسمت‌های شوهای تلویزیونی) تغذیه می‌شود کار آسانی است، این‌گونه تصور می‌کنیم که تنها اغراق است که اهمیت دارد.
مشهورترین‌ها در طبیعت خود غیرمعمول هستند. و اگر رسانه‌ای که جذب خود کرده‌اید از میان یک میلیارد کلیپ انتخاب شده باشد، متعجب نشوید اگر رفته رفته به این باور برسید که یک موضوع نامعمول نیز طبیعی است.
اما این‌طور نیست.
