اغلب به ما یادآوری می‌شود که بهترین راه برای رسیدن به خواسته‌مان، کمک کردن به دیگران برای رسیدن به خواسته‌شان است.
این‌که ایجاد فرصت برای دیگران، احتمال فرصت‌آفرینی دیگران برای ما را افزایش می‌دهد.
چیزی که موجب عجیب شدن این موضوع می‌شود این است که اگر دریافت نکنیم، بعید است بخواهیم چیزی ارائه کنیم.
اما اگر این دو را از یک‌دیگر جدا کرده و تنها سخاوتمندی را انتخاب کنیم چون می‌توانیم چه؟
این‌طور که معلوم است احتمال سخاوتمندی افرادِ خوشحال بیش‌تر است (که یعنی احتمال خوشحالی افراد سخاوتمند بالاتر است). نه به این خاطر که در عوض چیز چشم‌گیری دریافت می‌کنند، بلکه چون فراوانی یک انتخاب است. و فرایند انتخاب کردن، عاملیت و قابلیت ما را گرامی می‌دارد.
چه فرصتی بهتر برای اجرای عدالت و مراقبت و حفظ کرامت اطرافیان‌مان.
لینک مرجع: https://seths.blog/2023/01/the-odd-generous-selfish-cycle/
