اولین قدم برای ساخت یک استراتژی موفق و هوشمندانه، توجه به سیستم‌هایی است که بخشی از زندگی ما هستند.
ماه اکتبر ماه خوبی برای اینکار است: سیستمی که برای ما شکلات ارزان می‌آورد.
مانند اغلب سیستم‌ها، این سیستم نیز قابل مشاهده نیست. افراد دخیل در آن قصد آسیب رساندن ندارند و تنها انتخابی را برمی‌گزینند که فکر می‌کنند بهترین است. و مهم‌تر از همه، سیستم می‌تواند از خود و وضع موجود دفاع کند و فرهنگ‌ساز باشد.
شرکت‌های بزرگ شکلات‌سازی دانه کاکائو را به عنوان یک محصول می‌خواهند. نمی‌خواهند نگران منابع یا بازدهی باشند و تنها خواستار خرید محصول ارزان قیمت هستند. در حقیقت، صرف‌نظر از هزینه انسانی، مسئولان خرید در این شرکت‌ها راهی جز خرید محصول عادی پیش‌روی خود نمی‌بینند.
در نتیجه، درختان تنها برای سودآوری بیشتر پرورش داده می‌شوند. هدف از روش‌های کشاورزی تنها خروجی کوتاه‌مدت است. و مهم‌تر از همه شرایط کار است. کشاورز احساس ضعف کرده و خود را موظف به تولید محصولی می‌بیند که خریدار می‌خواهد.
از دانه ارزان کاکائو هم می‌توان شکلات با کیفیت تولید کرد. شکلاتی که در فروشگاه و دست مشتری آب نمی‌شود. شکلاتی که شیرین و ارزان است. خریداران انتخاب اندکی داشته و قفسه‌های خود را با محصولی محبوب و ارزان‌قیمت پر می‌کنند.
و به مرور این راحتی و متداول بودن شکلات عادی می‌شود. نوع عادی. نوعی که کودکان در بسته‌های بزرگ برای هالووین تهیه می‌کنند.
گاهی همراهی با سیستم راحت‌تر است.
ما در ترافیک گرفتار نشده‌ایم. بلکه خود ترافیک هستیم. اگر متوجه سیستمی شویم، می‌توانیم برای تغییر آن تلاش کنیم. استراتژی ما می‌تواند از برخی اجزا سیستم برای تغییر استفاده کند.
شکلاتی که از فروشگاه می‌خریم تنها سیستم را به پیش برده و به زندگی و معیشت کشاورزان کاکائو آسیب می‌رساند.
لینک مرجع: https://seths.blog/2024/10/the-cheap-chocolate-system/
