هم نور هست و هم دوربین و هم حرکت. اما مهم‌تر از همه دروغِ متناسب‌سازی آن است.
یک پله صعود در زمان مناسب، بهترین قهرمانان، تنش، تصمیم برای تغییر و یک موسیقی متن تاثیرگذار. هر عنصر بزرگ‌نمایی شده و همه چیز مطابق برنامه پیش می‌رود.
استفاده بیش از حد رسانه ممکن است ما را به این باور برساند که زندگی از پیش معینی داشته و ستاره‌های فیلمی به کارگردانی شخص دیگر هستیم.
در نتیجه فراموش می‌کنیم که زندگی حقیقی آشفته‌تر از چیزی است که متصور هستیم. هیچ موسیقی متنی وجود ندارد. ما قدم در مسیری دشوار گذاشته‌ایم. تا آخر قرار نیست اتفاقی بیفتد. اغلب به شیوه‌ای تغییر می‌کند که انتظارش را نداریم.
هنگام فیلم‌برداری چاره‌ای جز خلاصه کردن داستان نداریم. از طرف دیگر، روایت حقیقی ما قابل خلاصه‌سازی نیست و تنها می‌توان روز به روز آن را زندگی کرد.
لینک مرجع: https://seths.blog/2024/11/the-problem-with-the-movie-version/
