«عجله‌ای نیست»؛ عبارتی که به تازگی و اغلب در نوعی از درخواست نامه، توسط شخصی که در موقعیت اعمال فشار قرار ندارد نوشته می‌شود.
پس چرا اصلا بیان می‌شود؟
کمی شبیه به «تا وقتی موجودی داشته باشد» و «راستش را بخواهی...» است، و از همه نیز خوداِنکارانه‌تر است.
نوعی درهم‌گویی طراحی شده برای برقراری ارتباط یا حداقل، ابراز همدلی یا شفاف اندیشی.
نشانه‌شناسی، علم نشانه‌ها و نمادهاست. یک نشان توقف باید شبیه به نشان توقف باشد و آهنگ تولد نیز معنای دیگری پیدا می‌کند اگر به آرامی خوانده شود.
تنها حفظ تمرکز بر متن، امری فریبنده است. این‌که باید منظور خود را برسانیم و همچنین به آن پایبند بمانیم. اما پیام‌ها به‌ندرت فقط با متن شروع می‌شوند. ضرب‌آهنگ، ارائه، مرجع و بستر است که بیش‌تر برداشت ما از یک پیام را شکل می‌دهد.
تماشا یک ویدئو بی‌صدا، بسیار بیش‌تر از آن‌چه که فکر می‌کنیم با ما ارتباط برقرار می‌کند.
و یک راه برای توسعه شیوه نوشتاری، کنار گذاشتن درهم‌گویی است. تنها منظورتان را بیان کنید.
لینک مرجع: https://seths.blog/2023/09/it-goes-without-saying/
