واقعیت به چه شکل است؟

نه چیزی که هنگام هشیاری می‌بینیم بلکه چه می‌بینیم وقتی تصور می‌کنیم هشیار هستیم؟

در اولین روزهای عکاسی حرفه‌ای، جهان سیاه و سفید و صاف بود. توجه داشته باشید که آن زمان کسی از تفاوت عکس‌ها با واقعیتشکایتی نداشت و همه چیز عادی به‌نظر می‌رسید.

رنگ‌ها ادراک ما را نسبت به شرایط «عادی» تغییر دادند.

فیلم‌های رنگارنگ نیز باعث شدند شرایط عادی شفاف‌تر جلوه کند.

اما ناگهان پیشرفت بزرگی رخ داد. یوتیوب، فایل‌های فشرده MP3 و طراحی حروف چاپی موجب شد جهان به‌سمت فشرده‌سازی بیشتر حرکت کند. همان‌طور که عینکی با نمره نامناسب به ما سر درد می‌دهد، احاطه شدن با چنین شرایطی و توجه دائم به صفحات کوچک
دیجیتال نیز چنین تاثیری بر ما می‌گذارد.

سپس هوش مصنوعی از راه رسید. ابتدا تنها متون را اصلاح می‌کرد. نه تنها متون شما بلکه تمامی متون. با گذشت زمان بهبود پیدا کردو حالا خطاهای نگارشی به مراتب کمتری نسبت به روزهای اول دارد.

امروزه هوش مصنوعی وارد حوزه ویدئو شده است:

در قرن اخیر، تمرکز محتوای ویدئویی بر شفافیت و به چالش کشیدن خاطرات ما و ساخت حقیقتی نو بوده است.

بعد از گذشت چند ماه، دیگر هیچ تفاوتی حس نمی‌کنیم.

لینک مرجع: https://seths.blog/2024/05/what-does-reality-look-like/