فرهنگ تغییر میکند. اما توسط هنجارها برقرار مانده و از موقعیت و پیوستگی سرچشمه میگیرد.
در حقیقت کسی به خودرویی که تنها یک ثانیه سریعتر از سایر خودروها شتاب بگیرد نیاز ندارد. اما در برخی جمعها همین یک واحد جایگاه فرد را بالا میبرد. اما چه اتفاقی میافتد زمانیکه نسل جدید تکنولوژی، اعتبار و جایگاه سریعترین خودرو سابق را میگیرد؟ آیا هنوز هم یک کالای تجملاتی به حساب میآید؟
در سابق کت پوست خز در جوامعی به فرد نوعی اعتبار میداد. چه میشود اگر از یک کاپشن پاتاگونیا که گرمتر، بادوامتر، ارزانتر، سبکتر، کمتر ظالمانه و پوشیدنش هم راحتتر است استفاده شود؟
در سابق یک شام مجلل، به عنوان مثال استیک، روشی برای ابراز سخاوتمندی و مهماننوازی بود. چه میشود اگر در جامعهای زندگی کنید که دیگر استیک به اندازه سابق سخاوتمندانه نباشد؟
احتمالا قدرتی برتر بتواند به این موضوع اشاره کند که فردا میتواند تنها با سوار شدن جت شخصی در جلسهای حاضر شود. آیا فردی که میتواند با حاضر شدن در پلتفرمی مانند Zoom در زمان و هزینهها صرفهجویی کند جایگاه بالاتری ندارد؟
شاید یک اداره بزرگ دیگر معتبرتر از نیرویکار خلاقی که در مکان دلخواهش کار میکند نباشد. ممکن است یک کارخانه شلوغِ پر شده از کارکنان دیگر نشانه قدرت و اعتبار نباشد. در سابق دودکشها نشاندهنده پویایی یک شهر بودند...
در بسیاری موارد، کالاهای تجملاتی چون مالک خود را احمق نشان میدهند دیگر با خود جایگاهی به همراه ندارند.
هنجارها عادی بهنظر میرسند. تا زمانیکه دیگر اینطور نباشد.
لینک مرجع: https://seths.blog/2022/11/my-pickup-truck-is-faster-than-your-ferrari/