اداره پدیده‌ای به نسبت مدرن است. ما هزاران سال بدون آن‌ها دوام آورده‌ایم.
برای یک دهه، اداره تنها دفتری کوچک در کنار کارخانه یا فروشگاه بود. یا طبقه بالا نانوایی یا کنار انبار یا کارخانه ذوب. نزدیکی به محیط کار ویژگی اصلی آن بود.
اگر چه در پنجاه سال اخیر بسیاری از کارمندانِ اداره هیچ‌گاه کارخانه را ندیده‌اند. رفته رفته فرهنگ اداری تبدیل شد به لایه‌هایی از کارکنان که حامی سایر کارکنان بوده و به آن‌ها در بهبود بهره‌وری کارخانه کمک می‌کردند. حالا کارخانه هر چه که می‌خواهد باشد.
فرهنگ اداری بر پایه مجاورت حقیقی شکل گرفته بود. با در نظر گرفتن زمان‌بر بودن ارتباطات (یک هفته برای یک نامه!) و ارتباطات الکترونیکی غیر موثر از نظر کیفیت، برج‌هایی برای اداره‌ها ساخته تا لایه‌های سلسله مراتب اداری را که در حال تکامل بودند در آن‌ها بنا کنیم. حتی یک مکان اجرایی حقیقی که در جریان اطلاعات و قدرت قرار داشت را نیز The corner office نام‌گذاری کردیم.
اما سپس کارخانه‌ها از قبل هم بیش‌تر فاصله گرفتند. اغلب مدیران عامل شرکت‌های بزرگ دیگر حتی به تمامی کارخانه‌ها، خرده‌فروشی‌ها یا مراکز توسعه خود سر نمی‌زدند. و به همین ترتیب تعداد کارخانه بیش‌تر به معنی غافل ماندن از اکثر آن‌ها بود.
سپس با فرا رسیدن ایمیل سرعت و کیفیت ارتباطات متنی افزایش یافت. پیام‌رسانی نامتقارن موجب شد زمان معنی خود را از دست بدهد.
و سپس نرم افزار Zoom باعث شد مکان هم دیگر چندان اهمیتی نداشته باشد. در ۱۸ ماه گذشته بسیاری از ما احساس انزوا را به عنوان قسمتی از دوری از اداره تجربه کرده‌ایم. اما نکته‌ای که از دیده‌ها پنهان مانده افزایش سرعت و تاثیرگذاری سیستم‌ها است. حالا دیگر عدم تمایل خودمان است که مانع ایجاد تغییر می‌شود و نه سیستم‌های ارتباطی.
برخی سازمان‌ها به‌عنوان روشی برای تطبیق‌پذیری از جلسات بی‌پایان Zoom استفاده کردند. روشی پیشرفته برای حضور و غیاب. اما برخی دیگر با تکیه بر فرصت‌ها سعی کردند فرآیند تصمیم‌گیری وظیفه محور و راه‌های ارتباطی را تسریع بخشند؛ همان‌هایی که دیگر به مجاورت حقیقی وابسته نبودند.
چهل سال گذشته به ما یاد داد تکنولوژی که موجب ایجاد اختلال در صنایع می‌شود چیزی نیست جز سرعت. سرعت اتصال به همکاران، تامین کنندگان و مهم‌تر از همه مشتریان. سرعت تصمیم‌گیری، نادیده گرفتن هزینه‌های غرق شده و عمل هماهنگ شده. اینترنت زمینه پیش‌روی تمامی این موارد را فراهم کرد و ما تازه کشف کرده‌ایم که اداره مانع بوده است.
به‌عنوان موجوداتی اجتماعی، بسیاری نیازمند جایی برای رفتن هستند؛ جامعه‌ای برای عضو بودن، حس تعلق و مهم بودن. اما اصلا واضح نبود که بهترین راه حل برای این مشکل ساختمان‌های اداری سال ۱۹۵۷ خواهد بود.
لینک مرجع: https://seths.blog/2021/08/the-end-of-the-office/
