شعر چیست ؟
استاد «عبدالحسین زرین کوب» در کتاب "یادداشت‌ها و اندیشه‌ها” اشاره کرده است که قدیمی ترین تعریف شعر متعلق به «ارسطو» است؛ البته پیش از آن بقراط، آریستوفان و افلاطون هم به این موضوع پرداخته اند اما کتاب فن شعر ارسطو، راه و شیوه نقد است. ارسطو در این کتاب سه عنصر وزن، لفظ و هماهنگی را رکن های شعر و از ابزار های محاکات ( تقلید واقعیت) می‌شمارد. بنابراین قدیمی ترین تعریف شعر را می‌توان متعلق به ارسطو دانست.
نخستین شاعر جهان
بسیاری، «انهدوآنا» را نخستین شاعر جهان می‌دانند. او دختر «سارگون اکدی»، پادشاه سومر و اکد بوده و در هزاره‌ی سوم پیش از میلاد می‌زیسته است. سارگون بزرگ، دختر خود را به عنوان کاهن معبد “زیگورات اور” که مختص پرستش الهه ماه سومری بوده، منصوب می‌کند. انهدوآنا در این دوران اشعار زیادی را در مدح و ستایش خدایان سومری می‌سراید. از جمله اشعار او می‌توان به “اینین ساگورا” یا “بانوی قلب بزرگ” اشاره کرد.
نمونه اشعار «انهدوآنا»
تو از من خواستی که وارد صومعه مقدس، گیپارو شوم، و من رفتم داخل، من کاهن اعظم انهدوانا! من سبد تشریفاتی را بر دوش گرفتم و ستایش تو را خواندم، اکنون در میان جذامیان تبعید شده ام، حتی نمی توانم با تو زندگی کنم، سایه ها به روشنایی روز نزدیک می شوند، نور اطرافم تاریک می شود، سایه ها به روشنایی روز نزدیک می شوند، روز را با طوفان شن می پوشانند. دهان نرم عسل من ناگهان گیج می شود. صورت زیبای من خاک است.
نگارنده : کیمیا حسینی
