تمام نگرانی های ما از اینه که میترسیم اتفاقی بیفته که توان تحمل اون رو نداشته باشیم
و ریشه‌ی اصلی همه‌ی ناراحتی‌ها و نارضایتی‌های ما از اینه که اتفاقی میفته که اون رو نابجا و ناعادلانه می دونیم
برای اینکه نگرانی ها و ناراحتی های ما تموم بشه و به آرامش برسیم، دو راه داریم：
۱- راه حل موقتی：
به اتفاق هایی که میفته و علت پیش آمد اونها فکر نکنیم، خودمون رو سرگرم کنیم و فقط به اتفاق های خوب فکر کنیم و انرژی مثبت باشیم
(این راه حل خیلی خوبیست اما قطعی و همیشگی و دائمی نیست)
۲- راه حل دائمی و واقعی：
به دنبال پاسخ این سوال اساسی باشیم که：
منشأ و علت همه ی این اتفاق ها چیست؟کیست؟ و چرا؟ و برای کدامین هدف؟ و ارتباط اینها با من چیست؟ و اصلا من وسط این همه اتفاق چه میکنم؟
یعنی باید بریم سراغ خودشناسی واقعی...
