به نام خدا
هنوز با اینجا چندان آشنا نیستم. ولی ساده است. و این صفت برایم جذاب است.
به هر حال، در سرم بود که به نوشتن برگردم. یادداشت هایی هم برداشتم. و آن را به امید خدا تکمیل می کنم. و پیش به سوی احساس بهتر. نظم می خواهد و یک بخت بلند. نوشتن زوری نیست. شوری است و بلکه از بخت می آید. و مانند باران است. کافی است چتر را کنار بگذاریم تا مقداری از باران بخت بر ما ببارد. بر من باریده. قبلا بسیار باریده. نمی دانم چه اصراری است بر زیر سرپناه ماندن. خدایا مرا از دست خودم بگیر.
