جودو ازجمله ورزشهای هنرهای رزمی است که از کشور ژاپن به سایر کشورها گسترشیافته است. پدر ورزش جودو در جهان جیگورو کانو بهعنوان ابداعکننده اصلی ورزش جودو بوده که در سال 1882 میلادی به تقلید از ورزش جوجیتسو آن را ابداع کرد. او با حذف برخی حرکات خطرناک جوجیتسو این ورزش را ابداع نمود. فدراسیون جهانی جودو در سال 1951 میلادی تأسیس شد. امروزه Judo در جهان دارای بیش از 200 فدراسیون ملی در تمام قارهها بوده که هماکنون فدراسیون اصلی این ورزش در بوداپست مجارستان دایر است. ورزش Judo در سال 1964 میلادی برای اولین بار به مسابقات المپیکی راه پیدا کرد. کلمه Ju به معنای آرام و Do به معنای راه روش است؛ بنابراین بیجهت نیست که ورزش Judo را ورزش ذهن و جسم مینامند.
هدف اصلی این ورزش این است که حریف را به زمین بزنیم. فنون تکنیکهای مربوط به این رشته ورزشی در 9 بخش حاوی برخی تکنیکهای خاص خواهد بود. برای مثال فن اوکِمی وازا را فنون افت مینامند که خود 5 تکنیک جداگانه دارد یا فنون ناگه وازا را به عنوان فنون پرتابی میشناسند که این تکنیک نیز حدود 17 سبک جداگانه دارد. لازم به ذکر است لباس یک جودوکار را جودوگی مینامند که هم به رنگ سفید و هم به رنگ آبی خواهد بود. رنگ کمربند ورزش جودو به ترتیب به رنگهای سفید، زرد، سبز، بنفش، قهوهای و سیاه است. جرقههای تأسیس ورزش جودو در ایران نیز از سال 1330 زدهشده است و سپس در سال 1354 فدراسیون جودو در ایران به رسمیت شناخته شد.