ورزش رزمی یا ورزش مبارزه‌ای نوعی ورزش رقابتی است که بیشتروقت‌ها، شامل مبارزه‌های تن‌به‌تن می‌شود، این نوع ورزش از قدیمی‌ترین ورزش‌های تاریخ بشر به شمار می‌رود و ریشه در مبارزه و جنگاوری دارد. در بسیاری از ورزش‌های رزمی، اگر یکی از مسابقه‌دهندگان بتواند امتیاز بیشتری نسبت به حریفش بگیرد یا او را از حرکت بیندازد، برنده می‌شود.
هنر رزمی در حدود ۴۰۰۰ سـال قبل، توسط حکومت امپراتوری چین بـه نـام دودمن شیا برای نبردهای تن‌به‌تن پایه‌ریزی شد. ورزش‌های رزمی زیادی وجود دارند که منحصر به فرهنگ‌های مختلف از سراسر جهان است. هر نوع ورزش رزمی، قانون، تکنیک و ابزار خاص خودش را دارد.
به‌طورکلی، هدف از ورزش رزمی یا آسیب رساندن به حریف است یا فرد طوری مبارزه کند که حریفش تسلیم شود. معمولاً در ورزش‌های رزمی دو جنگجو شرکت دارند و پیروزی یکی از آن‌ها زمانی اعلام می‌شود که آن دیگری به‌شدت آسیب‌دیده باشد و یا فرد برنده از تعداد ضرباتی که زده، امتیاز بیشتری گرفته است. البته بعضی از آن‌ها بیشتر از دو شرکت‌کننده دارد. ورزش‌های رزمی سابقۀ تاریخی و حرفه‌ای طولانی در بازی‌های المپیک دارند.
درواقع اصطلاح «ورزش رزمی» به‌نوعی از ورزش بدنی اطلاق می‌شود که در آن دو شرکت‌کننده در یک مسابقۀ فیزیکی در برابر یکدیگر قرار می‌گیرند. سه دسته اصلی از سبک‌های مبارزه؛ سَبک ضربه‌زدن، کُشتی و ورزش رزمی با سلاح هستند که در هنرهای رزمی ترکیبی و سایر مسابقات مشابه به کار می‌روند.
