«یادداشتها»-یت دیگر بهروز نمیشود، چه باک!؟
تو را تاریخی به یاد خواهد داشت؛
خواندنی و خواستنیتر از قبل،
نه برای کتابها و نوشتهها،
آنها که به شماره اندکاند؛ نه!
«اندک»، نمایش پُر رنگ حضور توست
و تاریخ رنجهایت،
نجابتت؛
تاریخِ دشواری اصالت،
تاریخ «تقدم فهم بر نقد»
تاریخ زیباگفتنِ کسی
که مسئولیتهای پس از سعدی زیستن را یافته بود!
تو نسلی نو، با سلوکی نو، از اندیشهای
و روزی،
نصیحتهای تو، «بیدین» را چون دینی به کودکان آموزش میدهند!
فاتحه خواندن بر تو؟!
تو صاحب این همه گشایشی
و فتحهای تازه در راهت!
به حق پیوستن برای تو کاری تازه نبود!
عجیب است که به تکرار مکررات پرداختی!
حامد صفاییپور
۱۸ فروردین، 1400