در سال های اخیر خیلی در مورد نوشتن تاکید و تایید شنیدم
اما اتفاقی که هست دارم این متن رو زمانی مینویسم که یک کتاب به اسم " یادگیری و تفکر پراگماتیک " خوندم
ما چیزی از انیشتین و راسل و جابز و اندیشمندان و فلاسفه بزرگ جهانی کم نداریم
این جمله ایی بود که به صراحت در کتاب میشه خوندش
تنها نکته ایی که شما دارید برای رسیدن به این بزرگان این هستش که بنویسید و بنویسید و بنویسید
بخوانید و بنویسید و تراوشات ناخودآکاهی رو به قلم (کیبورد) بیاری که توی سالهای اخیر، بخاطر وجود اینترنت و سوشال مدیا کمترین حالت ممکن بوده و نشده همه به این سطح از خودآگاهی و قدرت ذهن برسند
بنابراین فقط من اومدم اینجا تا بگم
بنویسیم
بنویسیم
و من میخوام اینجا بنویسم تا بعدا اینجا به دفترچه ایی تبدیل بشه برای دانش و تراوشات ناخودآگاهم
همین
