سلام دوستان
می خواستم اولش بنویسم شب بخیر ولی نمی دانستم که یادداشت را چه زمانی منتشر می کنم و شما چه زمانی آن را می خوانید ، پس به جایش وقت بخیر .
دیگر دارم به نوشتن این یادداشت های تدبری عادت می کنم ! این چند روز که سوره ی ماعون نیمه کاره مانده بود احساس می کردم چیزی گم کرده ام . حتی دستم نمی رود یادداشت دیگری این بین بنویسم و منتشر کنم ! پس به قول برنامه های تلوزیونی با ما همراه باشید ...
آنچه گذشت :
در قسمت (پست) قبل با هم تا آیه ی 4 سوره را خواندیم . از نماز گزارانی گفتیم که نماز می خوانند ، اما یتیم را از خود می رانند . نماز می خوانند اما دیگران را به غذا دادن به مساکین ترغیب نمی کنند .
خداوند آن ها را با کلمه ی ویل تهدید کرده بود . که یعنی وای بر آن ها ...
و گفتیم این کار باعث می شود که این افراد در عمل باعث تکذیب و دروغ انگاشتن دین شوند .
قسمت دوم :
از آیه ی 5 تا آیه ی 7 خداوند اینگونه نمازگزاران را توصیف می کند .
وصف اول این است :
الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿۵﴾ همان کسانی که از نمازشان غافل اند .
ببینید ، نگفته «در نمازشان غافل اند » ، که اگر این بود به معنی دقت نکردن اینها در چگونگی نماز معنا می شد . مثل نماز بی حضور قلب یا نمازی با شک و حواس پرتی ...
گفته «از نمازشان عافل اند . » یعنی چه ؟
گفته بودیم این ها مُصلِّین هستند ، یعنی نمازخوان اند . ایگونه نیست که غفلت از نماز به معنی نماز نخواندنشان باشد . پس غفلت این ها از حقیقت نماز است .
و این حقیقت همان چیزیست که در ابتدای سوره در موردش حرف زدیم .
حواس جمع بودن در مورد یتیم و مسکین ...
در سوره ی معارج هم خداوند وصفی مشابه برای نماز گزاران حقیقی می آورد :
وَ الَّذِینَ فِی أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ و همان کسانی که در اموالشان حقی معلوم است .
لِلسّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ برای سائل و محروم .
داخل پرانتز پیشنهاد می کنم آیات 22 تا 34 این سوره ی مبارکه را هم مورد توجه قرار دهید .
وصف دوم نماز گزاران غیر حقیقی :
الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ﴿۶﴾ همان کسانی که ریا می کنند .
ریا با رؤیت از یک ریشه اند و در واقع یعنی به رؤیت رساندن .
کسی که ریا می کند هم عملش را بدون نیت خالص به رؤیت دیگران می رساند .
این ها در واقع نماز می خوانند و چه بسا نماز خوبی هم بخوانند و حتی آن را به رؤیت خداوند و دیگران در بیاورند اما از حقیقت نماز که پیش تر از آن گفتیم غافل اند .
این نماز شکل ظاهری یا همان پوسته ی آن را دارد اما پوچ و تو خالیست !
وصف سوم و آخر :
وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿۷﴾ و بهره مند کردن را منع می کنند .
ماعون با معونه هر دو از ریشه ی معن گرفته می شوند . ماعون در واقع هر آن چیزیست که در رفع نیازی از نیاز های زندگی به کار می آید . هر کوچک ترین کمکی ...
خوب خداوند با بیان آخرین ویژگی ، پازل شخصیتی نماز گزار غیر حقیقی را کامل کرد !
.
کمی هم از ارتباط نماز با کمک به فقیر بنویسم ؛
ببینید نماز ، نماد و سمبل خدا گرایی است . خدا گرایی اگر به شکل حقیقی و درستش صورت بگیرد ، انسان را از وابستگی و چسبیدن به مادیات دنیا رها می کند .
پس اگر کسی درست و حسابی نماز را به جا بیاورد ، کمک کردن به یتیم و مسکین (به همان معانی عامی که در پست قبل گفتیم) ، برایش آسان خواهد بود .
.
راستی ، بین نماز صحیح از نظر شرعی و نماز مقبول خداوند فرق و فاصله هست ...
.
ان شاالله خداوند همه ی مارو از نماز گزارای حقیقی قرار بده !
فایل صوتی و تصویری این سوره ی مبارکه رو میتونید توی سایت tadabbor.org و بخش آموزش مشاهده کنید .
مثل همیشه پذیرای نقد و نظر و سؤالاتون در حد توانم هستم .
اینکه می گم در حد توانم یعنی اگه بلد نبودم میرم می پرسم یا می خونم تا با هم یا بگیریم :)
.
و در آخر ،
ما به او محتاج بودیم
او به ما مشتاق بود ....
اصلاً شاید واسه همین سفره ی مهمونی پهن کرد برامون ...
.
منم دعا کنید :)
