این مقاله از وبلاگ هومر در ویرگول بازنشر می‌شود.
هر کسی که، در زندگی بزرگ‌سالی‌اش، جا برای یک هدف بزرگ باز کرده باشد – شغل خوب، ازدواج، مهاجرت – به احتمال زیاد در این مسیر چند تایی رابطه دوستی را پس زده است. واقعیتش این است که در دوستی نه مثل ازدواج قراردادی هست که دو نفر را به هم‌دیگر وصل کند و نه مثل فامیل رابطه خونی‌ای وجود دارد. دوستی منعطف است. ویلیام ک. راولینز، استاد مدعو علوم ارتباطات دانشگاه اوهایو، می‌گوید: «ما دوست‌هایمان را انتخاب می‌کنیم و آن‌ها هم ما را انتخاب می‌کنند. در واقع، این شاخص‌ترین ویژگی روابط دوستی است.»
اما زندگی مدرن گاهی آن‌قدر شلوغ و پلوغ می‌شود که مردم گاهی فراموش می‌کنند هم‌دیگر را انتخاب کنند. این‌جاست که دوستی‌ها محو می‌شوند، و دلیل کافی وجود دارد که باور کنیم در زمان ما این اتفاق بیش از هر زمان دیگری در حال وقوع است. حس بی‌کسی در حال افزایش است، و مشخص شده که این حس خطر مرگ زودرس را تا 26% افزایش می‌دهد – یعنی حتی بدتر از چاقی و آلودگی هوا. بی‌کسی، از طرق مختلف، به سلامتی آسیب می‌زند؛ مخصوصا به این دلیل که شبکه امن مراقبت اجتماعی را از بین می‌برد. جولیان هولت‌لونستاد، استاد روان‌شناسی و علوم اعصاب دانشگاه بریگهام یانگ و مولف تحقیقات جدیدی که رابطه میان حس بی‌کسی و مرگ و میر را مشخص می‌کند، می‌گوید: «وقتی ما حس می‌کنیم جهان اطرافمان ناامن و تهدیدکننده است، این موضوع می‌تواند روی افزایش ضربان قلب و فشار خون تاثیر بگذارد.» به گفته او، این اثر می‌تواند به مرور زمان باعث فشار خون بالا و افزایش احتمال بیماری‌های قلبی و عروقی شود.
پادزهر این درد اما ساده است: دوستی. دوستی به محافظت مغز و بدن در مقابل اضطراب، نگرانی و افسردگی کمک می‌کند. هولت‌لونستاد می‌گوید: «بودن در کنار کسانی که به آن‌ها اطمینان داریم، اساسا، نشانه امنیت و اطمینان خاطر است.» تحقیقی که پارسال انجام شد نشان داد که روابط دوستی، به خصوص، در سنین بالاتر بسیار مفید هستند. به نسبت روابط خانوادگی، داشتن دوستان حامی در کهن‌سالی معیار دقیق‌تری برای حس خوشبختی است – این یعنی دوستانی که انتخاب می‌کنید، دست کم، به اندازه خانواده‌ای که در آن به دنیا آمده‌اید اهمیت دارند.
با وجود این که راه حل ساده به نظر می‌رسد، پیدا کردن و نگه داشتن دوست در بزرگسالی می‌تواند کار سختی باشد. اما تحقیقات نشان می‌دهند که هر کسی فقط نیاز به چهار تا پنج نفر رفیق صمیمی دارد. اگر تا به حال دوست خوبی داشته‌اید، خودتان می‌دانید که باید دنبال چه چیزی بگردید. راولینز می‌گوید: «انتظار شما از دوستانتان، بعد از این که به فهم پخته‌ای از دوستی می‌رسید، در طول مسیر زندگی تغییر چندانی نمی‌کند. مردم دنبال این هستند که دوستان صمیمی‌شان کسانی باشند که بتوانند با آن‌ها صحبت کنند، کسانی که بتوانند بهشان تکیه کنند و از حضورشان لذت ببرند.»
هومر مجموعه سرویس‌هایی ویژه مدیریت مجتمع‌های مسکونی است که، با امکاناتی مثل هوشمندسازی پارکینگ، ثبت و کنترل ورود و خروج خودرو، امکان پرداخت شارژ ساختمان از طریق گوشی و ایجاد امکان مشارکت ساکنان در مدیریت مجتمع، تلاش می‌کند تا تجربه زندگی آپارتمانی را ارتقاع دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر و بازدید از سایت هومر روی این کلمه کلیک کنید.
اگر می‌خواهید حلقه خالی شده دوستانتان را دوباره رونق بدهید، اول به درون خودتان نگاهی بیندازید. سعی کنید به یاد بیاورید که چه طور با بعضی از دوستان محبوبتان آشنا شدید. موقع فعالیت داوطلبانه در یک پویش سیاسی یا سر یکی از کلاس‌های آمادگی جسمانی مورد علاقه‌تان؟ یک گروه موسیقی مشترک؟ راولینز می‌گوید: «دوستی‌ها همیشه یک موضوع دارند.» دغدغه مشترک باعث می‌شود آدم‌ها در سطوح شخصی با هم رابطه برقرار کنند، و بین سن‌های مختلف و تجربیان متفاوت زندگی پل بزنند.
شما دنبال هر چیزی که باشید، حتما کس دیگری هم دنبالش هست. اجازه بدهید شور و شوقتان شما را به سمت دیگران هدایت کند. مثلا کار داوطلبانه کنید، سر یک کلاس جدید ثبت نام کنید یا در یکی از هیات‌های مذهبی محله‌تان عضو شوید. اگر یوگا دوست دارید، منظم کلاس بروید. کسانی که سگ دوست دارند معمولا موقع گرداندن سگ‌هاشان دور هم جمع می‌شوند. استفاده از اپلیکیشن‌ها و شبکه‌های اجتماعی – مثلا گشتن در فیس‌بوک دنبال یک حلقه مطالعاتی در اطرافتان – هم یکی دیگر از راه‌های خوب پیدا کردن چند تایی آشنای خوش‌مشرب است.
وقتی با یک دوست خوب احتمالی آشنا می‌شوید، تازه قسمت ترسناک ماجرا شروع می‌شود: دعوتش کنید که با هم کاری بکنید. جنیس مک‌کیب، استادیار جامعه‌شناسی کالج دارت‌موت و محقق روابط دوستی می‌گوید: «شما باید خودتان را در معرض دیگران قرار دهید. ممکن است طرف بگوید نه. اما ممکن هم هست که قبول کند و اتفاق واقعا عالی‌ای بیفتد.»
این روند زمان‌بر است و ممکن است چند باری بد شروع کنید. همه که نمی‌خواهند تلاش کافی کنند تا دوست خوبی باشند.
و این یک دلیل دیگر است که دوستی‌هایی را که از قبل دارید خوب نگهداری و مراقبت کنید – حتی آن‌هایی را که کیلومترها بینشان فاصله افتاده. برنامه‌ریزی کنید که هر هفته، منظم، بهشان تلفن کنید. مک‌کیب می‌گوید: «همچین کاری مسخره به نظر می‌رسد، چون ما معمولا برای کار و وظیفه و این‌ها برنامه‌ریزی می‌کنیم. ولی، به خصوص در بزرگسالی، آدم خیلی راحت یادش می‌رود که برای تلفن زدن وقت بگذارد.» وقتی کسی سراغتان را می‌گیرد، فراموش نکنید بهش بگویید که کارش چه قدر برایتان ارزشمند است.
هیچ وقت برای رفیق بهتری شدن دیر نیست. تلاشی که برای دوستی‌هایتان – چه جدید و چه قدیمی – می‌کنید ارزش اثری که روی سلامتی و شادی‌تان می‌گذارد را دارد.
