پست یک سال پیش : (هی روزگار چقدر زود گذشت)
اگر قلم شاعری بر روی کاغذ پخش نمی شد، بر دل نمی نشست؛ وانگر +(و اگر)+ رستم پا در آن نبرد نمی نهاد، و وین+(و او(رستم))+ نمی گشت مظهر غرور، و وان +(و او(فردوسی))+ نمی گشت فردوسی؛ دست بر قلمان بعد از او شروع نمی کردند، و ادایی نداشتند. تا زبان فارسی در گسترده ترین جهان فراخوان کند. و سخنان دل، کنج نمی گشت و پخش بر کاغذی نمی شد و انسان همچون شمع می سوخت.
