دوست داشتم نهایت استفاده رو از لپ تاپ با قدرتم ببرم، دوست داشتم با پرنده هامون خوب برخورد کنم ولی وقتی فهمیدم شاید زدن نوکشون به صفحه ی لپ تاپ باعث مشکلش شده، برام عجیب بود چرا صفحه همون موقع واکنش نشون نداد و بعدها وقتی گوشیمو به لپ تاپ زدم پیکسل های صفحه خراب شد؟
حالا تا از تعمیر دربیاد، به جای خالیش نگاه میکنم و تمام تمایلم برای خلق سرکوفت میشه. خلق ویدئو برای نویسندگی، خلق رمانم، خوندن کتاب با نهایت لذت، آزادی ای که بهم میده.
حالا باید کنار بخاری بشینم، گوشی دستم بگیرم و جلو جلو کارهامو انجام بدم. خودمو گول بزنم که انگار سرما خوردم و شاید نتونم این هفته ویدئو درست کنم.
راستی اگه شرایط جور نبود تا مسیر علاقتو طی کنی، آیا حتی برای مدت کوتاه دست از تلاش میکشیدی؟
