شب های دشوار ناجوانمردانه، پس از دیگری می آیند
رحم کنید پدر نیست...
و من چگونه تاب بیاورم و به زندگی ادامه دهم وقتی که همه خوشی های زندگی مشتق از «پدر» است و «پدر» علت آن ها و خوشی ها معلول به «پدر» هستند و من معدوم این بی نظمی...
» امیر اسماعیلی - پاییز ۹۹، تهران
