گاهی در فکر فرو میرم،گاهی آرزو های دور و دراز خود را ترسیم کرده و به افق روشنی که در دل دارم امیدوارم میشوم،اینده ای که به مانند ستاره ای که در دل تاریکی شب ضلالت و تاریکی را می زداید و مبدل به روشنایی و درخششی چشم آزار می گرداند
وقتی به ذهن خویش از دیدگاه فردی غریبه و خارجی مینگرم که نه مفهمومی از دموکراسی و لیبرالیسم میداند . و نه در پی آزادی و حقوق بشر بیش از پیش است و تنها فکر و ذکرش به دنبال زمین کشاورزی ای است که کی به بار میاید و شکم گرسنه اش را سیر میکند چنان شگفت زده و گاهی مایوس میشوم که با خود میگویم کی این چنین انسان بی روح و مرده دلی شدم که تنها منافع خودم را به دنیا ارجعیت دادم؟ و چطور همه ارزو وامالم همگی به اهداف دنیوی محدود شده و در پی زرق و برق بیشتر هستم؟
در جامعه مدرنیته و سرمایه داری امروز که معیار های زندگی و زیستن تبدیل به اصل های مادی و فرومایه ای گشته که انسان و انسانیت را در بند افسارگسیخته ای گنجانیده که هیچگاه ذهن انسان خردمند و پیشینیان ما به خواب نمی دید که در زندانی افتد که مادیات و ذهنیت سرمایه داری اصلی جدا ناپذیر از زندگی انسان شده و در این باتلاق با تقلا روز افزون بیش از پیش غرق شود.
عشق هایمان نیز دیگر رنگ و بوی لیلی و مجنون و یوسف و زلیخا را ندارد این دلبستگی و دلدادگی ها نمایان گر موجودی والا و با ارزشی بود که شاید در جامعه امروزی دیگر معنایی ندارد و انسان مدرنیته او را به سخره گرفته و کمتر کسی از ان به نیکی یاد کند
پدر بزرگ مادر بزرگانمان تاریخ زنده ای از این عشقو عاشقی هستند که نه بخاطر زیبایی و جمال دنیا بلکه بخطر دل و عاشقی و تعریف متفاوتشان از زندگی و عشق دست در دست یکدیگر گذاشته و مکمل هم شدند
ثروت و ثروت اندوزی در هیچ جامعه ای بجز جامعه عارفان و دین دوستان بد و پست رخ ننماییده بلکه به مانند فرشته ای چنان علت اصلی پیشترفت و ارامش و پایندگی در رسانه ها و حتی آثار گذشتگان به نمایش گذاشته میشود که مورد مقبول عام و و درنتیجه گاهی توسط عالمان متظاهر،به عنوان زبان حقیقت بیان میشود.
ایا به راستی ثروت و ثروت اندوزی شاه کلید موفقیت و سعادت در این دنیا است یا تنها عامل انسجام بخش و تعامل در این زمین به حساب میاید؟
ادامه در دوشنبه ....
لطفا با نظرات خودتون من را در رشد ذهنی و فکردی یاری رسایند
