این متن زاییده تخیل ذهن نویسنده است...
اولین باری که خواستم ایمیل یک نفر را از توو جیمیل م پیدا کنم مربوط میشه 3 سال پیش. طرح رو نوشته بودم اما از شدت سلیطه بودن آیدا (فامیل ش رو ذکر نمیکنم چون تقریبا مورد شناس جامعه هنر هستن) ترسیدمه براش واتس اپ کنم. و براش ایمیل فرستادم. خیلی سریع با یک دو تا سرچ پیداش کردم. اون موقع فیلیمو جوابی نمیداد و مجبور شدم برم سراغ نماوا...
اما حالا، 3 روزه دارم به 18 روش در تلگرام و جیمیل دنبال آدرس ایمیل ش میگردم که برای بار دوم به شام دعوتش کنم. اما جالبی ش میدونی چیه. اینجاست که به سه تا آدرس رسیدم و به هر سه ایمیل زدم. تا حالا به روانشناسی زمان فکر کردین. این که چه پیامی را چه ساعتی باید ارسال کنین؟ این که چه ساعتی باید به یک نفر اس م اس بدین یا حتی زنگ بزنین؟! اینکه ظهر وسط ظهر جمعه زنگ نزنین این جزء شعور ه نه روانشناسی زمان. مثلا باید بشینی کلی فکر کنی که هر کسی با توجه به شغلش چه ساعتی امکان داره در جلسه باشه، چه ساعتی آزاد باشه، چه ساعتی اعصابش از ترافیک خوورده، چه ساعتی در مسیر خونه س، چه ساعتی داره دوش میگیره...
اصلا ذهنم آزاد نیست برای نوشتن...
این موضوع رو بعدا ادامه میدم... روانشناسی زمان
