والدین نقشی کلیدی در افزایش فعالیت فیزیکی کودکان به عهده دارند.
در اینجا به 11 روشی که از سوی بزرگترها برای تشویق کودکان به انجام فعالیت فیزیکی بیشتر می‌تواند به کار گرفته شود، اشاره خواهیم نمود.
با پزشک کودک خود صحبت کنید.
پزشک کودک شما می‌تواند بگوید چه ورزشی برای فرزند شما مناسب است. حرف‌های پزشک می‌تواند بیش از دیگران روی فرزندتان اثر داشته باشد.
علایق را در نظر بگیرید.
توجه داشته باشید افراد به انجام کارهایی که علاقه داشته باشند بیش از دیگر موارد تمایل نشان خواهند داد. از همین رو در انتخاب نوع ورزش و فعالیت بدنی، علایق فرزند خود را در نظر داشته باشید.
فعالیت ورزشی را مناسب با سن انتخاب کنید
برای مثال وزنه برداری و 3 مایل دویدن مناسب یک دانش‌آموز کلاس دوم ابتدایی نیست. برای این بچه‌ها می‌توانند فعالیت‌هایی چون بازی فوتبال و دوچرخه سواری در برنامه داشته باشند.
الزامات را فراهم کنید.
مطمئن شوید فرزندتان فضا و وقت کافی برای انجام فعالیت فیزیکی در اختیار دارد.
از امنیت اطمینان خاطر پیدا کنید
درمورد امنیت فضای ورزش کودک خود مطمئن شوید. کودک شما می‌بایست در محیطی ورزش کند که تهدید متوجه او نباشد. همچنین نوع تجهیزات ورزشی و لباسی که به تن می کند نیز باید مد نظر قرار گیرد.
در انتخاب اسباب‌بازی‌ها توجه داشته باشید.
لوازمی مثل توپ، دارت، طناب بازی خیلی بیشتر از کنسول بازی کامپیوتری می‌تواند سلامت فرزند دلبند شما را تضمین کند.
الگوی فرزندان خود باشید.
بررسی‌ها نشان می‌دهد فرزند والدینی که ورزش می‌کنند بیش از دیگران به انجام فعالیت فیزیکی از خود تمایل نشان می‌دهند.
با بچه‌های خود بازی کنید
به فرزندان خود فرصت دهید تا لذت بازی فوتبال همراه پدر را تجربه کند. بازی‌هایی که بلد هستید را به بچه‌های خود یاد دهید.
تلویزیون‌ها را خاموش کنید.
زمانی دسترسی به تلویزیون و کامپیوتر برای فرزندان خود را محدود کنید. به عقیده پژوهشگران بیش از دو ساعت در روز نباید کودکان از وسایل الکترونیکی استفاده کنند.
برای ورزش کودکان خود زمان در نظر بگیرید
طوری نشود که تکالیف و یا کلاس کلاس‌های فوق برنامه چنان فرزند شما را به خود مشغول کند تا از ورزش و فعالیت بدنی باز بماند.
زیاده روی نکنید
فعالیت ورزشی زمانی می‌تواند موثر واقع شود که فرزند شما از نظر روحی و جسمی آمادگی لازم را داشته باشد. به کودکان خود یاد دهید برای ورزش به ندای درون خود گوش فرا دهند. اگر کودک بر خلاف میل خود و از روی اجبار به ورزش وادار شود، تلاش‌های شما نتیجه عکس خواهد داد و ممکن است چنان ذهنیت منفی برای کودک به وجود آید که حتی در بزرگسالی هم به انجام ورزش رغبت نداشته باشد.
