«دنبالهروِ هرکسی نباش، ولی از هرکسی توانستی یاد بگیر!» آدرس سایت: dastandaz.com | ویراستی: Dast_andaz@ | ایمیل: mohsenijalal@yahoo.com
عکس داستانک(قسمت چهارم:چرا می خندم؟!)
گفت:
چرا می خندم؟!
گفتم:
اگر چرخ خیاطیمو سیل برده بود چی؟!
من فقط چرخ خیاطیمو نجات ندادم،زندگیمو نجات دادم.
شما نمی دونید من با این چرخ خیاطی، دارم خرج چند سر عایله رو می دم.
چندین ساله،این چرخ خیاطی،داره روزی منو خانواده مو می ده،تا ما مثل خیلی ها قربونی رسم روزگار نشیم.بله!می خندم و خدا رو صد هزار مرتبه شکر می کنم که سیل،چرخ خیاطیمو نبرد.

عکس آورده شده در این مطلب توسط عکاس زبردست،استیو مک کوری،در هند گرفته شده است. عکاسی که عکس معروف"دختر افغان – Afghan Girl"او بر جلد مجله National Geographic چاپ شده است.
mohsenijalal@yahoo.com
مطلبی دیگر از این انتشارات
عکس داستانک(قسمت بیست و یکم:سیلی!)
مطلبی دیگر از این انتشارات
عکس داستانک(قسمت چهاردهم:ای کاش چهارمتر آخرم نخ بود!)
مطلبی دیگر از این انتشارات
عکس داستانک(قسمت بیست و سوم:بیمه!)
من بنظرم اومد این چرخ خیاطی مدتها زیر آب بوده. شاید یکسال!به چرخی نمی مونه که داشته سیل میبرده وصاحبش نجاتش داده باشه.
چون خیلی از قسمتهای استیل اون زنگ زده. ازخنده این پیر مردهم معلومه گویاغنیمتی پیدا کرده.
حس میکنه این چرخ خیاطی که اززیر آب پیداکرده ارزشی داشته باشه.
نه آقا چه اذیتی.داریم با هم کیف می کنیم.
البته این حرفتون رو قبول دارم که باید روی کم کردن انتظاراتم کار کنم.به روی چشم.فقط قول نمی دم بتونم!
آقا ما هم به همون عشقی موندیم که شما موندید.وگرنه اینجا خوبه ولی بدون شما و دوستان،همچون آش دهن سوزی هم نیست.
اتفاقاً بنده هم همین درخواست رو به ویرگول دادم و همین جواب رو هم ازشون شنیدم.یه جورایی همون مودبانه ی:«همینی که هست.می خوای بخواه نمی خوای نخواه!!!»
ممنون که همراهی و همدلی می کنی و به قول امروزی ها:«مرسی که هستی!»
دم شما گرم.
واقعاً می چسبه ولی انصافاً کار هر کسی نیست.
آقا بهتون می گم نمی شه به بعضی از نظرها جواب داد.
چند بار پست«این خوشبختی خوشبختی که می گن لامصب چه شکلیه؟!»رو رفرش کردم تا بتونم به نظر شما که نوشته بودید بوی فمینیست میاد جواب بدم ولی نشد که بشه.در مورد اون پست باید خدمتتون عرض کنم شما کافیه کلمه ی خوشبختی رو به انگلیسی و یا فارسی جستجو و ببینید که محور بیشتر عکس هایی که میادش زنها هستند.بنابراین هیچ قصد خاصی از گذاشتن اون عکس ها نبود به جز اینکه در مورد این بیشتر فکر کنیم که اصلاً آیا خوشبختی یعنی همین تصاویر یا احساسی عمیق تر از این حرفهاست.
دم شما گرم که حسابی وقت می گذارید و با خواندن پست ها و نظر دادن بنده رو چوبکاری می کنید.
خدا رو شکر خوبم.شما خوبید؟
حقیقت هنوز از اول سال تا الان یک روز هم مرخصی و به تبع آن به سفری یاتفریح خاصی نرفتم.
خواهش می کنم نظر لطفتونه.تموم عکس هایی که استیو مک کوری گرفته رو دوست دارم ولی این عکس،از اون عکس هاییه که به محض دیدن شیفته اش شدم.
در پناه حق خوش باشید ان شاالله