چرا وقتی یه نفر سرم داد میزنه، مثل داریوش وارد موضع ضعف میشم؟
این واکنش شما در شرایطی که عصبانی هستید و با کسی درگیر میشوید، بسیار طبیعی و قابل درک است. دلایل مختلفی میتوانند باعث این واکنش شما شوند:
1. ترس از تنش و درگیری بیشتر: وقتی عصبانی هستیم، معمولاً تمایل داریم که به سرعت به وضعیت آرامش برسیم. صدای بلند و داد زدن فرد مقابل میتواند این ترس را در شما تقویت کند که درگیری بیشتر شود و وضعیت بدتر شود. به همین دلیل، برای جلوگیری از تشدید تنش، ممکن است ناخودآگاه عقبنشینی کنید.
2. تأثیر صدا بر سیستم عصبی: صدای بلند و ناگهانی میتواند باعث تحریک سیستم عصبی شود و واکنشهای فیزیولوژیکی مانند افزایش ضربان قلب و تنفس را به همراه داشته باشد. این واکنشها میتوانند احساس ترس و اضطراب را در شما تقویت کنند و باعث شوند که به سرعت تسلیم شوید.
3. تجربیات گذشته: تجربیات گذشته شما نیز میتواند در این واکنش نقش داشته باشد. اگر قبلاً در شرایط مشابهی قرار گرفتهاید و تجربه ناخوشایندی داشتهاید، ممکن است این تجربیات بر واکنشهای فعلی شما تأثیر بگذارند.
4. شخصیت و سبک ارتباطی: برخی افراد به طور کلی از درگیری اجتناب میکنند و تمایل دارند که کوتاه بیایند. این ویژگی شخصیتی میتواند باعث شود که در شرایطی که عصبانی هستید، بیشتر مستعد کوتاه آمدن باشید.
چه کارهایی میتوان انجام داد؟
آگاهی از این الگو: اولین قدم برای تغییر این الگو، آگاهی از وجود آن است. وقتی متوجه شدید که در چنین شرایطی چه واکنشی نشان میدهید، میتوانید برای تغییر آن تلاش کنید.
تمرین تکنیکهای آرامسازی: تکنیکهایی مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا میتوانند به شما کمک کنند تا در شرایط پر تنش آرامش خود را حفظ کنید.
اصرار بر ارتباط مؤثر: سعی کنید حتی در شرایطی که عصبانی هستید، به جای داد زدن و فریاد کشیدن، از کلمات آرام و محترمانه استفاده کنید.
تعیین حدود: برای خودتان مشخص کنید که تا چه حد حاضرید در یک بحث شرکت کنید و چه زمانی باید از آن خارج شوید.
تقویت اعتماد به نفس: هرچه اعتماد به نفس شما بیشتر باشد، کمتر احتمال دارد که در مقابل دیگران کوتاه بیایید.
مهم است بدانید که تغییر این الگو نیاز به زمان و تمرین دارد. اگر احساس میکنید که به تنهایی نمیتوانید بر این مشکل غلبه کنید، میتوانید از یک روانشناس کمک بگیرید.
اینکه چرا وقتی کسی داد میزند، ناخودآگاه احساس ضعف میکنید و کوتاه میآیید، موضوع بسیار مهم و قابل درکی است. ریشههای این واکنش اغلب در تجربیات گذشتهمان نهفته است.
چرا تجربیات گذشته بر واکنش ما تأثیر میگذارد؟
یادگیری از طریق تجربه: مغز ما مانند یک کامپیوتر عمل میکند و اطلاعات را ذخیره میکند. تجربیاتی که در کودکی و نوجوانی داشتهایم، به خصوص تعاملاتمان با والدین و اطرافیان، الگوهایی را در ذهن ما شکل میدهند. اگر در محیطی بزرگ شدهایم که داد و فریاد و تنش کلامی مرسوم بوده، ممکن است این الگو را به عنوان یک روش طبیعی برای حل اختلافات یاد گرفته باشیم.
ترس از تکرار تجربه ناخوشایند: اگر در گذشته به دلیل ابراز نظر یا مخالفت تنبیه شدهایم یا مورد سرزنش قرار گرفتهایم، ممکن است از تکرار آن تجربه ترس داشته باشیم و برای جلوگیری از آن، ترجیح دهیم کوتاه بیاییم.
کاهش اعتماد به نفس: تجربیات منفی و شکستها میتوانند اعتماد به نفس ما را کاهش دهند و احساس کنیم که توانایی دفاع از خود یا بیان نظرمان را نداریم.
احساس گناه: برخی افراد به دلیل اینکه نمیخواهند باعث ناراحتی دیگران شوند، تمایل دارند که کوتاه بیایند. این احساس گناه ممکن است ریشه در تجربیات گذشته داشته باشد.
چگونه میتوان این الگو را تغییر داد؟
آگاهی از الگو: اولین قدم این است که به وجود این الگو در خودمان آگاه شویم و بپذیریم که این یک الگوی یادگرفته شده است.
تغییر باورها: باورهایی که در مورد خودمان و روابطمان داریم، بر نحوهی واکنش ما تأثیر میگذارند. سعی کنیم باورهای منفی را با باورهای مثبت جایگزین کنیم.
یادگیری مهارتهای جدید: مهارتهایی مانند ارتباط مؤثر، مدیریت خشم و حل مسئله را یاد بگیریم.
جستجوی حمایت: از دوستان، خانواده یا یک درمانگر کمک بگیریم. صحبت کردن با دیگران درباره احساسات و تجربیاتمان میتواند بسیار مفید باشد.
صبر و تمرین: تغییر الگوهای رفتاری زمانبر است. صبور باشیم و هر روز برای تغییر تلاش کنیم.
نکات مهم:
خودتان را سرزنش نکنید: این الگو به دلیل تجربیات گذشته شما شکل گرفته و طبیعی است.
توجه به نشانههای بدن: وقتی احساس میکنید که میخواهید کوتاه بیایید، به نشانههای بدن خود توجه کنید. مثلاً ضربان قلبتان تند میشود یا عضلاتتان منقبض میشوند. این نشانهها میتوانند به شما کمک کنند تا زودتر متوجه شوید که در حال تکرار الگوی قدیمی هستید.
تمرین کنید: هر چه بیشتر در موقعیتهایی که احساس میکنید میخواهید کوتاه بیایید، از تکنیکهای جدید استفاده کنید، به تدریج این الگو تغییر خواهد کرد.
تکنیکهای مفید:
تنفس عمیق: تنفس عمیق میتواند به شما کمک کند تا آرامش خود را حفظ کنید و بهتر فکر کنید.
تکرار عبارات مثبت: عباراتی مانند "من قوی هستم"، "من میتوانم از خودم دفاع کنم" یا "نظر من مهم است" را به خودتان بگویید.
تصور کردن سناریوهای مختلف: قبل از اینکه وارد یک گفتوگوی احتمالی شوید، سناریوهای مختلف را در ذهنتان مرور کنید و واکنشهای احتمالی خود را تمرین کنید.
مهمترین نکته این است که شما تنها نیستید. بسیاری از افراد با این چالش روبرو هستند و میتوانند با کمک و حمایت دیگران بر آن غلبه کنند. اگر احساس میکنید که به تنهایی نمیتوانید این مشکل را حل کنید، حتما از یک متخصص کمک بگیرید.
یک کارشناس سئو که به مسائل روانشناسی علاقه داره... اینجا مطالب روانشناسی تولید میکنم.از این مطالب استفاده کنین ولی بهشون استناد نکنین چون من متخصص روانشناسی نیستم.