من، ویرگول و یک تصمیم بنیادی

از امروز میخواهم در ویرگول سبک دیگری از نوشتن را آغاز کنم. راستش تا به امروز ویرگول بیشتر جنبه بلاگ تخصصی در زمینه توسعه فردی را داشت. اما از امروز تصمیم گرفتم که کمی از حجم از تخصصی و جدی بودن نوشتارم بکاهم و به جای آن راحت تر، روان تر و حتی بدون قواعد نگارشی و دستوری، به نوشتن بپردازم.

چیزی که مرا به این فکر واداشت، این است که حسابی سرم این روزها شلوغ هست. به عنوان مدیر استقرار و ارتباط با مشتری در 5 کسب و کار مختلف مشغول فعالیت هستم. از شرکت نرم‌افزاری بگیرید تا کارخانه تولید کفش، از عمده‌فروشی شال و روسری بگیرید تا عمده فروشی لباس زنانه و این آخری از همه‌ی قبلی‌ها بی‌ارتباطتر و به یک معنا چالش برانگیزتر است: کلینیک زیبایی!

نکته قابل توجه این است که هر کدام از این شرکت ها و کسب و کارها، جزء 5 کسب و کار برتر در صنعت خود در شهر مشهد هستند و کسب و کارهای استخوان دار و جاافتاده‌ای هستند اما همه در بدیهی‌ترین اصول ارتباط با مشتری مانده‌اند و این عجیب است که چرا این حوزه حیاتی از کسب وکار، یعنی ارتباط بامشتری تا این حد از نظرها مغفول مانده است.

خلاصه اینکه کار این روزهای من سر زدن به این کسب و کارها، فراهم کردن زیرساخت های نرم افزاری مورد نیاز برای استفاده در واحد ارتباط با مشتری، آموزش پرسنل، تدوین استراتژی های مرتبط با بخش بندی مشتریان، باشگاه مشتریان، مینی کمپین های ارتباط گیری و فعالسازی و... است.

گاهی یاد این جمله می افتم، نعوذ بالله و بلاتشبیه:
شده ام: طبیبٌ دوارٌ بِطبِه...

و در این میان دلم میخواهد خودم بیشتر از قبل یاد بگیرم. راستش را که بخواهید وقتی برای آموزش به پرسنل می‌روم، در دلم شوق یادگیری شعله می‌کشد. با خود می‌گویم که در 24 ساعت شبانه روز باید ساعتی را به یادگیری بیشتر خودم اختصاص دهم: آخرین دوره هایی که در حال یادگیری هستم و هنوز کامل نکرده‌ام، دوره طراحی کمپین از ژان بقوسیان است. از ذهنم میگذرد که وبینارهای اقای مجید مجیدی و وبسایت دیدار را هم ببینم. ضمن اینکه کتاب های جدیدی را برای اصول فروش و سیستم سازی فروش در دست مطالعه بگیرم!

نمیدانم، امیدوارم که وقت بشود... هرچند هنوز زبان انگلیسی مهمترین و در اولویت ترین چیزی است که باید به اتمام برسانم.
شاید فردا بیایم و در مورد مراحل فراهم کردن زیرساخت ارتباط با مشتری بنویسم: نمیدانم!

یک بیت شعر:
دریا و کوه را بگذاریم و بگذریم / سیمرغ وار زیر پر آریم خشک و تر
یا بر مراد بر سر گردون نهیم پای / یا مردوار بر سر همت نهیم سر

این همان شعری است که وقتی کنکور 1398 برای کنکور ارشد کتابخانه میرفتم و درس میخواندم به حافظه سپردم!