ما اغلب در مورد رهیاری مطالب زیادی می‌شنویم، اما تعریف آن دقیقاً چیست؟ به طور کلی می‌توان گفت رهیاری یک روش آموزشی است که رهبران را مشتاق می‌کند تا به راحتی بر اهداف تمرکز کنند؛ در واقع رهیاری یک روش اثبات شده برای افزایش عملکرد فردی است، اما سازمان‌ها کم‌کم از رویکرد «یک مربی، یک مدیر» فراتر می‌روند و به جای آن رویکردهای رهیاری متعددی را برای هدایت مسئولیت‌پذیری، توسعه و عملکرد سازمان در نظر می‌گیرند.
چهار نوع رهیاری در محل کار وجود دارد که در سازمانتان باید در نظر بگیرید:
رهیاری اجرایی
رهیاری اجرایی یکی از رایج‌ترین و انواع کوچینگ در محیط کار است: روشی موثر برای تقویت عملکرد رهبران، کمک به آنها در انجام تغییرات کلیدی و توانمندسازی آنها برای تغییر رفتارهایی که ممکن است مانع عملکرد آنها شود. رهیار به مدیران اجرایی کمک می‌کند تا ارزیابی‌ها را درک کرده و از آنها استفاده کنند و به چالش‌های تجاری و بین‌فردی رسیدگی کنند. فضایی خودمانی و حمایتی که یک مربی ایجاد می‌کند می‌تواند روش‌های جدیدی از تفکر، عملکرد و تأثیرگذاری برای دستیابی به نتایج تجاری قابل توجه را پرورش دهد.
رهیاری تلفیقی
رویکردی است که جلسات رهیاری را با یک برنامه آموزش مدیریتی تلفیق می‌کند. جلسات رهیاری این قابلیت را دارند که دروس مدیریت را تأیید و تقویت کنند. برای مثال، سازمانی که یک کارگاه آموزشی را برای مدیران در رده بالا و متوسط اجرا می‌کند، می‌تواند چند نکته مربی‌گری را نیز در برنامه‌هایش بگنجاند. این به شرکت‌کنندگان کمک می‌کند تا آنچه را که فرا می‌گیرند بازتاب دهند، در آن تفکر کنند و به کار ببرند. این شکل از رهیاری برخلاف مدت زمان کوتاهی که برایش صرف می‌شود در محل کار می‌تواند بر ماندگاری اصول رهبری اثرگذار باشد.
رهیاری تیمی
رهیاری تیمی در همه سطوح موثر است و یکی دیگر از انواع کلیدی رهیاری در محل کار است، زیرا حتی افراد با عملکرد خوب هم گاهی اوقات ممکن است برای همکاری موثر با یکدیگر دچار مشکل شوند. رهیاری تیمی شامل روش‌ها و قالب‌های مختلفی است که هدفشان تقویت تعاملات سالم و عملکرد بالا است. گاهی این اصول نسبتاً ساختارگرا هستندو مانند قوانین خود را نشان می‌دهند، مانند زمانی که یک مدیر طبق صورت‌جلسه، جلسه را پیش می‌برد و انعطافی به خرج نمی‌دهد. اما در مقابل رهیاری تیم همچنین ممکن است شامل روش‌هایی باشد که کمتر برنامه‌ریزی شده‌اند. گاهی اوقات یک مربی ممکن است تیم را در محیط کار خود بررسی و بر اساس مشاهدات آنها را رهیاری کند.
رهیاری مجازی
در حال حاضر رهیاری مجازی رایج‌ترین نوع در محیط کار است. حتی قبل از رواج یافتن دورکاری، سازمان‌ها نسبتا جهانی‌تر، جلسات مجازی رایج‌تر و رهیاری مجازی در حال رشد بود. اکنون، این نوع رهیاری کاملاً متداول شده است و همه انواعی که قبلاً ذکر شد -اجرایی، تلفیقی و تیمی- می‌توانند به صورت مجازی نیز انجام شوند.
رهیاری مجازی یک گزینه ایده‌آل برای تیم‌هایی است که در کشورها و مناطق زمانی مختلف هستند، و همچنین برای کسانی که علاقه‌مند به نوعی از رهیاری هستند که می‌توانند به راحتی در برنامه‌های شلوغ کاری خود جا دهند. از طریق تمس ویدیویی، یک رهیار مجازی می‌تواند همان کاری که در یک محیط رو در رو انجام می‌دهد را تسهیل کند و اغلب موجب سازگاری و انعطاف‌پذیری شود.
هدف نهایی: پرورش فرهنگ رهیاری
همچنان برای بسیاری از سازمان‌ها، القای فرهنگ رهیاری هدف نهایی است. ایجاد این فرهنگ چیزی بیشتر از ارائه انواع مختلف رهیاری در محل کار را ایجاب می‌کند و بر تغییر قوانین، ارزش‌ها، هنجارها، رفتارها و شیوه‌های نانوشته تمرکز می‌کند تا ذهنیت رهیاری و شیوه‌های آن را در سراسر سازمان گسترش دهد، به طوری که بخشی کلیدی از هویت شرکت آنها شود. این فرهنگ نه تنها نحوه تعامل کارکنان با یکدیگر، بلکه تعامل آنها با مشتریان را نیز بهبود می‌بخشد.
معمولاً، سازمان‌هایی که به دنبال توسعه فرهنگ رهیاری هستند، تجربه استفاده از حداقل یکی از این انواع مختلف آن را دارند، تأثیر مثبت آن را دیده‌اند و اکنون می‌خواهند فرهنگ خود را با ایجاد مهارت‌های مکالمه و راهنمایی به طور گسترده‌تر بهبود بخشند.
مترجم: آرینا احسان
منبع: CCL
