گاها چیزی هست که ما از آن تاثیر گرفتیم با مجذوب شده ایم. کتاب، فیلم، شعر، شاعر یا نویسنده و هزار چیز دیگر. دو تا چیز مهم ترین تاثیر را در زندگی من داشته اند: کانون پرورشی فکری و کتاب باز !
من اولین باری که به طوری جدی فهمیدم شعر چیست در کتاب باز بود.
عاشق ذوق زده شدن های اردشیر رستمی و زمان های بودم که مجتبی شکوری خیلی سعی می کرد با تکان دادن دست هایش علاقه اش را به تحرک مهار کند(به دلیل بیش فعالی رسمی نشستن برایش سخت است)
تازه داشتم با کتاب باز حال می کردم که پخشش متوقف شد. حتی سازندگانش هم نفهمیدند چرا.
امسال تابستان دلم تنگ شد و قسمت هایی که دوست داشتم از اول دیدم.
خلاصه که کاش دوباره پا بگیرد...
