همه ی ما با باقلا آشنا هستیم . ما ایرانی ها در غذا و به صورت پخته از ان استفاده می کنیم . اولین گزارش ها از کشت آن در کشاورزی قدیم جهانی در دوره های نوسنگی، احتمالا در ایران و مصر، می آید. ردپای باقلا در قبرهای فرعون های مصر نیز کشف شده است و نشان می دهد که این حبوبات حتی در آن دوران میان سلطنتی ها نیز رواج داشته است. پس باقالا همراه همیشگی انسان ها بوده از دیرباز تا به امروز . در آفریقا مصرف باقالا در کنار سایر حبوبات بیشتر است .
باقالا در هوای گرم رشد می کند دیگر محدود به محل مبدا خود نیست. در واقع، بسیاری از مردم در فصل زمستان هم آن را در گلخانه ها پرورش می دهند و از ان استفاده می کنند .امروزه کنسرو باقالا هم تهیه می شود به شکل خشک شده و یخ زده یا شور و بو داده هم دربازار وجود دارد . باقلا با توجه به این بافت و طعم انعطاف پذیرش به عنوان یک افزودنی متنوع برای هر رژیم غذایی به عنوان بخشی از کیک، سالاد، سبزیجات و سوپ ها مورد استفاده قرار می گیرد. باقلا را نمی توان با پوست ضخیم غیر قابل انعطافش مصرف نمود. برای خوردن باقلا، پوست آن یعنی غلاف آن را جدا کنید سپس به پوستی دیگر می رسید. برای در آوردن پوست دوم می توانید باقلاها را از وسط برش بزنید و بعد به راحتی پوست آن را از دو طرف جدا کنید. پس از شستشو آنها را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و آنها را در فریزر نگهداری کنید .