آزمایشکنندگان: Donald G. Dutton, Arthur P. Aron
سال: ۱۹۷۴
محققین میخواستن بدونن انسانها میتونن بین هیجان ناشی از ترس و تحریک جنسی تمایز قائل بشن یا ترس هم میتونه همون اثری رو روی ذهن بذاره که تحریک جنسی میذاره. برای آزمایش دو پل روی رودخونهی کاپیلانو در ونکوور شمالی انتخاب شدن. پل اول پهن بود و محکم بود و با ارتفاع سه متر بر روی قسمتی از رودخونه که جریان آرومی داشت ساخته شده بود. پل دوم یه پل معلق و چوبی بود که به ارتفاع هفتاد متر و بر روی قسمتی از رودخانه با جریان خیلی تند ساخته شده بود. پل دوم خیلی باریک بود و موقع راه رفتن روش هم به حرکت در میاومد و افراد اغلب مجبور بودن نردههای کنار پل رو بگیرن. گروهی از مردان ۱۸ تا ۳۵ ساله انتخاب شدن و به صورت تصادفی ازشون خواسته شد از روی یکی از پلها عبور کنن. در انتهای پل یک مصاحبهکننده ازشون میخواست که در صورت تمایل پرسشنامهای رو پر بکنن و توی یه آزمایش روانشناسی شرکت بکنن. در صفحهی اول پرسشنامه یه سری سوالات عمومی در مورد سن و جنسیت و تحصیلات و ... پرسیده شده بود ولی در صفحهی دوم باید بر اساس تصویر زنی که یه دست روی صورتش بود و یه دستش هم دراز شده بود به سمت بیرون، یه داستان دراماتیک کوتاه مینوشتن. محتوای این داستانها بعدا در مقیاسی بین ۱ (کاملا غیر جنسی) تا ۵ (شامل عمل جنسی) ارزیابی میشد.
ترس و برانگیختگی جنسی
بعد از پر کردن پرسشنامه مصاحبهکننده شماره تلفن خودش رو به شرکت کننده میداد و در صورت تمایلش آزمایش رو براش تشریح میکرد. جنسیت مصاحبهکننده در پذیرش مصاحبه نقش داشت و مردها بیشتر وقتی حاضر به مصاحبه شده بودن که مصاحبهگر زن بود. علاوه بر اون نتایج نشون میداد که شرکتکنندهها بعد از عبور از روی پل دوم که ترسناکتر بود، بیشتر جذب مصاحبهکنندهی خانم شده بودن و نه تنها محتوای داستانی که نوشته بودن جنسیتر بود بلکه خیلیهاشون هم بعدش هی پشت سر هم به خانم مصاحبهکننده زنگ میزدن و پا پی میشدن. به عبارت دیگه رابطهی مستقیمی بین ترس و تحریک جنسی وجود داره و وقتی سطح آدرنالین فرد افزایش پیدا میکنه در اثر ترس، مغز این رو معادل افزایش آدرنالین در تحریک جنسی میگیره و تحریک میشه.