تو اینقدر زیبایی که حتی مولانا هم به بهشت می رفت اگر از تو می گفت, تو اینقدر بی ریا و واقعی زیبایی که جایی برای روشنفکری و سیگار و کافه نمی ماند, حتی در بالاترین درجات تظاهر... و تو اینقدر خالصانه زیبایی که شوق کودکی و سرمستی را زنده می کنی در بی جان ترین و مرده ترین لایه های امید...