ذهنم و روحم، شده کولهبار داشتهها و نداشتهها. نداشتهها بیشتر از داشتهها بر دوشم سنگینی میکنند.
دم به دم، نه فقط وزن این بار کم نمیشود که زیادتر هم میشود. نداشتهای اضافه میشود، حسرتی، آرزویی، امیدی، سوالی، نگاه بیجوابی... و حیرت از مرگی که هنوز نرسیده!
