مو مثل یخچال خونه‌مون هستم،
خالی از محتویات رنگارنگ و خوشمزه،
فقط سرد و پر از قرص و دوا،
همه یه نگاه طلبکارانه بهمون میندازنو میرن....
همینطوری الکی روشنیم...
بدون اینکه ذره‌ای خوش باشیم و حتی ذره‌ای برا دیگرون نزدیک، مفید واقع باشیم...
فقط روشنیم به امید اینکه یه روز پر بشیم از خوشی و حداقل غمای رنگارنگ!
