لوپوس (Lupus) یک نوع بیماری خودایمنی حاد است که می‌تواند در سراسر بدن التهاب ایجاد کند. بااین‌حال، اغلب به‌صورت یک عارضه موضعی بروز می‌کند و همیشه به شکل سیستمیک نیست. بیماری خودایمنی یک نوع عارضه غیرواگیردار است که در آن سیستم ایمنی بدن موجب التهاب و ازبین‌رفتن سلول‌های خود بدن می‌شود.
پزشکان بیماری لوپوس را معمولاً به چهار گروه تقسیم می‌کنند:
بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نوع خفیفی از آن را تجربه می‌کنند اما چنانچه به‌درستی درمان نشود، می‌تواند به شکل جدی در بیاید. در حال حاضر، هیچ درمان خاصی برای لوپوس وجود ندارد؛ بنابراین، درمان بیشتر روی کم کردن علائم و التهاب‌ها تمرکز دارد.
با آن که پزشکان نمی‌دانند که دقیقاً چه عواملی باعث لوپوس می‌شوند، عقیده دارند که ممکن است ترکیبی از چندین عامل در بروز این بیماری نقش داشته باشند. این‌ها عبارت‌اند از:
داروها: استفاده طولانی‌مدت از بعضی داروها مثل هیدرالازین (Apresoline)، پروکائین آمید (Procanbid) و کوئینیدین با بروز نوعی لوپوس موسوم به لوپوس اریتماتوز دارویی (DIL) مرتبط دانسته شده‌اند. همچنین بیمارانی که از داروهای مسدود‌کننده پروتئین TFN برای درمان روماتیسم مفصلی، بیماری التهابی روده (IBD) و اسپوندیلیت آنکیلوزین استفاده می‌کنند، ممکن است به لوپوس اریتماتوز دارویی مبتلا شوند. با این که احتمال پایینی دارد ولی تتراسکلین‌هایی مثل مینوسایکلین که برای درمان آکنه و روزاسه استفاده می‌شوند، نیز می‌توانند منجر به لوپوس اریتماتوز دارویی شوند. همچنین این احتمال وجود دارد که هیچ‌کدام از عوامل بهوجودآورنده لوپوس که در این جا ذکر کردیم را تجربه نکرده باشید اما هنوز هم به این بیماری خودایمنی مبتلا شوید.
علائم لوپوس معمولاً با ورود فرد به جوانی شروع می‌شوند. این مدت‌زمان می‌تواند بین نوجوانی تا بعد از ۳۰ سالگی باشد. بعضی از علائم اولیه عبارت‌اند از:
این علائم با علائم دیگر بیماری‌ها شبیه هستند بنابراین داشتن آن‌ها لزوماً به معنی ابتلای شما به لوپوس نیست. بااین‌وجود، لازم است که با پزشک خود ملاقات کرده و در مورد این علائم صحبت کنید.
علائم متعددی وجود دارند که خبر تشدید لوپوس را به شما می‌دهند. اگر بتوانید این علائم را تشخیص بدهید، زودتر می‌توانید برای درمان اقدام کنید و در نتیجه میزان تشدید در شما کمتر خواهد بود. این علائم هشداردهنده تشدید عبارت‌اند از:
تشدید‌های لوپوس می‌توانند از نظر شدت خفیف یا خطرناک باشند. بعضی ممکن است سبب خارش پوستی یا درد مفصل شوند، درحالی‌که تشدید‌های خیلی شدید می‌توانند باعث آسیب‌دیدن اندام‌های داخلی شوند. به همین دلیل، لازم است که همیشه به پزشک مراجعه کنید.
جدای از مصرف دارو، روش‌های زیر ممکن است به کاهش درد یا کاهش ریسک تشدید لوپوس کمک کنند:
بعضی از افراد از گیاهی به اسم”تاک خدای تندر“ به‌عنوان داروی مکمل استفاده می‌کنند. اما مرکز ملی طب‌های مکمل و سلامت تلفیقی ایالات متحده در مورداستفاده از این گیاه به دلیل خطر سمی بودن هشدار داده است. حتماً قبل از به‌کاربردن آن با پزشک خود مشورت کنید.
