برات حتما پیش اومده با آدمهایی برخورد کنی که اولش جذب بالایی برات ندارن، دعوات بشه، بحث کنی، قهر کنی، بی محلی کنی، اهمیت ندی!
اما .... اما یهو همون آدم میاد میشه یه بخشی از زندگیت. به نظرم اینجور روابط قشنگ تر هم هست. همیشه که روابط نباید عاشقانه شروع بشه بعضی وقتا یا خیلی وقتا با یک شروع آشغانه میتونی یه رابطه ادامه دار عاشقانه داشته باشی.
اصلا بذار ببینم مگه همیشه باید عاشقانه باشه؟ دوست داشتن مگه چشه؟ تازه به نظرم یه دوست داشتن ساده میتونه قشنگ تر از یه دوست داشتن عاشقانه باشه.
آره من الان رابطه آشغانه رو ترجیح میدم به رابطه عاشقانه.
آشغانه چیست؟
یه کلمه ساختگی از خودم هست روابطی که اولش شاید آشغالی به نظر برسه اما کم کم اون روی خودش رو نشون میده و میفهمی همه اون گیر و گورهایی که برای هم داشتید از روی دوست داشتن بوده.
راستش فکر کنم مدل من همینه آشغانه هاست. همیشه روابطم همینطوری شروع شده و جالبه بعدش همین شروع های آشغالی میشه دنیایی از خاطره که از ذهنم جدا نمیشه.
چقدر خوبه همون اول بزنی و بشکونی ادا عاشقا رو در نیاری بعدش که با هم خوب آشنا شدین بیاید ادا عاشقا رو در بیارید. من خودم یه آشغال دوست داشتنیم شما رو نمیدونم....
برام بنویسید ببینم نظرتون چیه؟
