اضطراب واکنش طبیعی انسان‌ها در برابر فشار روانی است. همه‌ی ما در موقعیت‌های تهدیدآمیز یا فشارهای زندگی کم و بیش آن را تجربه کرده‌ایم.
بسیاری از مردم هنگام مواجهه با مشکلات شغلی، قبل از امتحان دادن یا اتخاذ تصمیمات حساس، عصبی و مضطرب می‌شوند. این نوع از اضطراب که توسط فرد کنترل می‌شود، اضطراب طبیعی است.
اما اگر اضطراب به صورت ترس و نگرانی بیش از حد، غیرمنطقی و غیرقابل کنترل باشد و در زندگی روزمره شخص اختلال ایجاد کند، نوعی بیماری روحی جدی محسوب می‌شود. افراد مبتلا به اختلالات اضطراب، ترس، نگرانی، اندوه و پریشانی را به طور مداوم تجربه می‌کنند. اما با درمان آن، اکثر افراد می‌توانند این احساسات را مدیریت کرده و به زندگی عادی برگردند.
بعضی از انواع اضطراب
1.اختلال وحشت زدگی یا پانیک:
شرایطی است که بیمار بدون دلیل مشخصی دچار تشویش‌های شدید و حادی می‌شود که به وحشت بیمار ختم می‌شود. این حالت بیش از چند دقیقه به‌طول نمی‌انجامد. نشانه‌های آن عبارت است از: تنگی نفس، تشدید ضربان قلب، تپش قلب، سرگیجه، احساس خفگی، تعریق، دل آشوبه، احساس حقیقی نبودن، کرخت شدن سر انگشتان، داغ شدن یا سرد شدن، ترس از دیوانه شدن یا از دست دادن کنترل، ترس از مردن.
۲. آگورافوبیا:
مفهوم آن ترس از محیط‌های باز است، اما علت اصلی آن ترس از وقوع مجدد حمله وحشت است. آگورافوبیا سبب می‌شود فرد به افراد و مکان‌های آشنا بچسبد و از آنها فاصله نگیرد و در موارد شدید آن خانه‌نشین شود. این افراد می‌ترسند در موقعیتی قرار بگیرند که دچار حمله شوند و آبروی آنها جلوی دیگران برود.
3. فوبیای خاص:
عبارت است از هراس فراوان و یا اجتناب از یک شی‌ء یا موقعیت ویژه. از جمله موارد فوبیای خاص می‌توان به فوبیای حیوانات، ترس از ارتفاع، فوبیای آسانسور، فوبیای هواپیما، فوبیای پزشک یا دندانپزشک و فوبیای خون اشاره کرد.
4. اختلال اضطراب فراگیر:
اضطرابی است که بیمار در آن به تکرار، تنش و نگرانی را تجربه می‌کند و نمی‌تواند از زندگی خود لذت ببرد. فرد در مورد اکثر مسائل زندگی مانند کار، سلامتی، روابط با همسر و بستگان احساس نگرانی دارد. فرد احساس بی‌قراری، زود خسته شدن، عدم تمرکز، تحریک‌پذیری، تنش‌های عضلانی و دشواری در خواب دارد. این اختلال معمولاً با افسردگی همراه می‌شود.
5. اختلال استرس پس از آسیب:
این اختلال، پس از بروز یک حادثه آسیب‌زننده ایجاد می‌شود. از جمله حوادثی که منجر به این اختلال می‌شود عبارت است از: زلزله، گردباد، تجاوز، تصادف شدید و جنگ. نشانه‌های آن عبارتند از: اندیشه تکراری و ناراحت‌کننده درباره حادثه، کابوس‌های مرتبط با حادثه، بازگشت مداوم خاطره حادثه، تلاش برای اجتناب از احساسات، فعالیت‌ها و موقعیت‌های مرتبط با حادثه، کرخت شدن احساسی، احساس گسستگی از دیگران، بی‌علاقگی به فعالیت‌هایی که در گذشته از آن لذت می‌بردید، دشواری در به‌خواب رفتن، عدم تمرکز، تحریک‌پذیری و حملات خشم.
راه کار های کاهش اضطراب
