علی احسانی زاده

پاییز دختری است که مویش حنایی است

از عشق در نجابت او رد پایی است

پاییز همنوازی زیبای برگ هاست

موسیقی ِ زمینه ی یک آشنایی است

چیزی نمانده تا که مرا عاشقم کند

آن چشم ها که نیّتشان دلربایی است

پاییز _ عاشقانه ی ممنوع فصل هاست

فصلی که بین برگ و زمین ماجرایی است

عصری میان خش خش پاییز و ما دو تا

این یک سکانس معرکه ی سینمایی است

عاشق شدن که کهنه ترین رسم زندگی است

زیباترین نمونه ی سنت گرایی ایت

پاییز آمده است تا که دلبسته مان کند

این آخرین گزاره ی این تک صدایی است!

علی احسانی زاده