تو پایکوبی گندمزاران
ترانه ی بومی ماهیگیران.
تو قهوه خانه ای گرم در جاده ای برفی
تو سطری از تورگوت
و آواز دسته ای غاز وحشی در شب منور پاییز.
تو بادبادک کودکی در باد
و چراغانی شهری آشنا در دور دست.
با تو بودن
شادمانی ِ سحرگاهی گنجشکان است
در محاصره ی اندوه!
علی احسانی زاده
