۱_
هر شب،
فکرهایت را برهنه کن،
در آغوش نگاهم،
و عشق را،
نقاشی بکش برایم،
ای دختر باکره ی شعر ...!
۲_
هر شب ،
به هم می بافم،
شعر گیسویت،
در خیالی عاشقانه،
ای دلپذیرترین خواسته ی جهان !
۳_
عشق،
کبوتر سپیدی ست،
آرمیده بر سینه ی تو...
سرنوشت این قصه،
چه خواهد شد ؟
پرواز،
یا اسارت در قفس چنگ !؟
مهدی بابایی ( سوشیانت )
