اطرافیانم زیاد شنیدن ازم که بگم: من عاشق طعم شیرین ام یا میمیرم برای شوری! وای که ترشی چه حالی میده! من از طعم گس خرمالو خوشم میاد! قهوه فقط بدون شکر که تلخیش بخوره به حلقت حال بیای!!
خودمم دیگه نمیدونم دقیقا کدوم رو بیشتر دوست دارم...
من فقط خوب میدونم که یه جاهایی یه جوری ام که باید یه طوری یه طعمی غالب باشه بهم! که من رو به چالش بندازه! که یک طعمی بچسبه به ته حلقم و مور مورم بشه!
اما یک وقت هایی هم فقط خیار می‌چسبه، اونم بدون نمک!
