روزنگار24خرداد1401
نگاهش به آینده است غافل از اینکه آنچه در اطرافش در حال گردش است همان آینده دیروز است.
وقتی به این لیوان هدیه برادرم نگاه می کنم به خودم یادآوری می کنم؛ ستاره هایی که در اطرافمان در گردشند زمانی آرزوی محالی بود که انتظارش را می کشیدیم وحالا دردسترس ماست واز داشتن آنها لذت نمی بریم.
در تلاشم بیاموزم؛ این لحظه واینجا تنها همین لحظه است که میتوانم زنده باشم وزندگی کنم. فردا مانند حلوای نسیه است که فقط امید دستیابی را داری ودیروز مثل نان کپک زده است که فقط باید در سطل زباله بگذارید تا دفن شود.
ارائه شده در وبسایت ویرگول
https://leilafarzadmehr.ir/روزنگار24خرداد1401/
