به خودم میگم نترس از ترسیدن
دیشب فیلم رقصیدن که نه مسخره بازی عموم و پسر عموهام رو استوری کردم و پسر عموی که معلول هست ولی عشق استقلال هست رو استوری کردم.
میدونم مسخره میشم
میدونم ممکنه بهم بخندن
ولی با خودم میگم فاطمه تو یه عمره که ترسیدی از حرف زدن از اینکه خودتو نشون بدی و ....
میخوام پررو باشم
میخوام خودم باشم بدون چس کلاس های اینستاگرامی و....
مگه چه اشکالی داره از پسر عمو معلول استوری بزارم؟ باکلاسی نیست!؟ نباشه
تعجب نکنید این ذهنیت من، چونکه من یه چند وقتی بود دنبال لاک اکلیلی میگشتم که پیدا نکرده بودم از دختر داییم پرسیدم که وقتی خالم فهمید گفت وای خاک بر سرم چه کاری بود کردی و بی کلاسیه و فلان ....
من با پادکست گوش دادن با کتاب خوندن تونستم که مثل اونا نباشم.
به قول شاعر جرمم این است که خودم هستم.
از زرق و برق بعضی استوری ها حال آدم بهم میخوره چونکه میدونه که دروغی بیش نیست.
یه دیالوگی بود که میگفت؛
" تو کسی رو بخشیدی که حتی متاسف نبود؛
و این یعنی قدرت"
قشنگ بود.
🌿