به قول سیاوش قمیشی:
عزیزم جشن میلادت مبارک، من و اون سوی جشن دل نزاری...
چی بگم بهت جان دل؟ این قدر ناراحتم بابت دیر رسیدن هدیم که کلمه‌هام رو گم کردم...
یا به قول مهیار:
تولدت مبارک رفیق من، اونی که تو همه سختی‌ها بود پشت من، با تو میشه خندید حتی به روی غم...
آخه تو که صرفا یارِ من نیستی، تو بهترین دوستمی، به حدی که حتی وقتی در رابطه با خودت، با ابهام مواجه میشم بازم به خودت پناه میارم
به قول هژیر:
اوست نشسته در نظر، من به کجا نظر کنم؟
وقتی گوهر هر مقصودم و غایت هر نهایتم تویی، به کدام سو که تو نباشی نگاه کنم؟
و خب به قول خودت:
دوستت دارم، چون دوست داشتن فقط با تو قشنگه...
امیدوارم امسال جزو قشنگ‌ترین سال‌های عمرت باشه و کلی خاطره‌ی دونفره‌ی قشنگ باهم بسازیم...
برای یار، از طرف بزرگ‌ترین باگ بزرگ بین اعتقاداتش... :)
