نوروفیدبک به معنی آموزش مستقیم عملکرد مغزه. در این روش با کمک کاربرد دستگاه نورو، مغز یاد می‌گیره که کارآمدتر عمل کنه. پزشک لحظه به لحظه عملکرد مغز رو می‌بینه و به مراجعه‌کننده نشون میده و برای تغییر فعالیت مغز به الگوهای مناسب‌تر پاداش میدهد. نوروفیدبک یه روش درمانی جدیده که مغز رو تشویق می‌کنه تا الگوهای فعالیت سالم‌تری ایجاد کنه. هدف از این رویکرد درمانی تغییر طرز فکر و احساسات شما نیست، بلکه تغییر مغز شما برای عملکرد بهتره. به زبون ساده میشه گفت این روش تلاش می‌کنه تا مشکل رو از ریشه حل کنه.
نوروفيدبک می‌تونه مکملی برای درمان‌های شناختی رفتاری (CBT) و درمان‌های دارویی محسوب بشه. از جمله اختلال‌هایی که نوروتراپی در درمان اون‌ها نقش موثری داره، می‌تونیم به موارد زیر اشاره کنیم:
افسردگی؛
بیش فعالی بزرگسالان و کودکان
میگرن؛
استرس؛
اضطراب اجتماعی؛
کنترل خشم؛
جلوگیری از وسوسه در سوء مصرف مواد؛
اختلال در یادگیری؛
مشکلات خواب؛
افزایش تمرکز و حافظه؛
وسواس فکری وعملی؛
دردهای مزمن؛
و…
نوروبیوفيدبک نوعی ابزار جدید و نوین برای بهبود اختلالات روان‍پزشکیه که از اون برای اندازه‌گیری و ارزیابی فعالیت‌های عصبی مربوط به مغز استفاده میشه.
قبل از شروع جلسه درمان ابتدا بیمار مراحل ارزیابی اولیه رو انجام میده و نتیجه ارزیابی بسته به وضعیت بیمار تعیین میشه؛ به عنوان مثال: هدف از درمان کم کردن میزان اضطراب و استرسه.
بعد از ارزیابی اولیه و ثبت نتیجه امواج مغزی، پزشک الکترودها رو روی سر بیمار میگذاره و پس از تنظیم اون‌ها ممکنه برای بیمار با شروع آموزش نوروفیدبک، فیلم بذاره تا تماشا کنه، یه بازی ویدیویی انجام بده یا به موسیقی گوش بده.
وقتی که پزشک در ارزیابی اولیه تشخیص بده که فعالیت امواج مغزی بیمار به هدف درمان رسیده مغز با بازخورد مثبت پاداش می‌گیره.
به عنوان مثال بیمارانی که مبتلا به اضطراب هستن، زمانی که مغزشون امواج آلفای آهسته‌تر و کمتر از امواج بتا تولید می‌کنه با یه صفحه فیلم بزرگ‌تر، امتیاز بالاتر در بازی، ویدیو یا بازخورد صوتی دریافت میکنن.
ثبت فعالیت الکتریکی مغز به نظارت بر امواج مغزی بیمار و دادن بازخورد مثبت در صورت رسیدن به هدف درمان ادامه میده. در جلسات درمان فرصتی به مغز داده میشه تا خودشو اصلاح کنه و پاداش بگیره.
روند یادگیری مغز در نوروفیدبک ممکنه به صورت نیمه هشیار، هشیار یا با تقویت ویژگی انعطاف‌پذیری در مسیرهای عصبی مغز باشه.
مانند هر روش درمانی نوروفیدبک هم ممکنه عوارضی رو به همراه داشته باشه. بعضی از افراد ممکنه با نوروفیدبک ناسازگار باشن. البته احتمال بروز عوارض جانبی زیر نظر پزشک با تجربه کاهش پیدا می‌کنه. اکثر بیماران عوارض جانبی رو تجربه نمی‌کنند
با این حال واکنش‌های نادری ممکنه مشاهده بشه که شامل موارد زیر هستند:
اضطراب یا افسردگی؛
سردرد یا سرگیجه؛
اختلال شناختی؛
خواب آلودگی؛
تنش عضلانی؛
اضطراب اجتماعی؛
انرژی کم یا خستگی؛
عوارض جانبی که رخ میده معمولاً کوتاه مدت هستن و در عرض 24 تا 48 ساعت برطرف میشه. برای بیماران مبتلا به ADHD (اختلال کم‌توجهی-بیش فعالی بزرگسالان) این عارضه جانبی تنها در حدود 1 تا 3% از بیماران رو درگیر می‌کنه.
مهمه که بیماران عوارض جانبی رو به پزشک خود گزارش بدن تا اون‌ها بتونن درمان رو اصلاح کنن. تا زمانی که شما با یه پزشک متخصص کار می‌کنین نباید هیچ گونه علائم یا عواقب طولانی مدت داشته باشین
تغییرات در مغز معمولا به آرامی و در طول زمان اتفاق میفته به همین دلیل، برای دست‌یابی به تغییرات طولانی‌مدت در علائم و عملکرد مغز، جلسات زیادی مورد نیازه.
مثل یک برنامه‌ی ورزشی و یا هر درمان دیگه، بهتره تمرینات نوروفیدبک رو در یه برنامه منظم معمولاً ۲ تا ۳ بار در هفته به صورت یک روز در میون انجام بدین. معمولا مدت زمان جلسات بین ۳۰ تا ۴۵ دقیقه است.
