چند روز قبل از طریق پست دانیال محمودزاده با عبارت "هایکوی کتاب" آشنا شدم. بعد هم از آنجا به صفحه خانم آسیه محمودی متصل شده و چرخی در آن زدم. توضیحات مفید و نمونه‌های جالبی را صفحات این دو عزیز یافتم.
دانیال در یکی از پست‌هایش اینگونه می‌گوید:
اگر بخواهم خلاصۀ تعریفِ هایکوی کتابی را برایتان شرح دهم، این می‌شود که بایستی چند کتاب را با عناوین مختلف کنار هم قرار داده (تقریبا 3 یا 4 کتاب) تا به یک معنا برسیم. البته حتما لازم نیست که معنای دل‌لرزان و عجیب غریبی داشته باشد.
برای منی که کتابخانه‌ام هنوز پر از کتاب‌های داستانی و درسی است، طبیعی است که دست به دامان اپلیکیشن‌های کتابی بشوم. (فیدیبو، طاقچه،...)
آسیه‌ی عزیز در پاسخ به دوستی می‌گوید:
خاستگاه هایکو از ژاپن است که خب اصول خاص خودش را دارد. اما در زبان فارسی به اشعار کوتاه حاوی مضمون و مفهوم عاشقانه، اجتماعی و یا طنز گفته می‌شود که معمولا از سه جمله‌ی کوتاه که هر کدام به تنهایی تقریبا دارای معنا می‌باشند تشکیل شده‌است.
با خواندن آنها تشویق به ساخت اولین هایکوی کتابی خود شدم. دوست داشتم من هم امتحان نموده و ببینم چگونه از آب در می‌آید.
از پشت میز کارم بلند شده و سری به کتابخانه‌‌ی کوچکم زدم. به عناوین نگاه کردم؛ سعی نمودم ذهنم را آزادانه به سمت ساخت نوشته‌ای خلاقانه ببرم.
و ترکیب زیر را یافتم:
" گمشده "
" جهان هستی هوایت را دارد "
" و تو خواهی یافت "
به نظرم تجربه‌ی جالبی بود. به شما عزیزان نیز پیشنهاد می‌دهم امتحان کنید. خوشحال می‌شوم هایکویی که با نام کتاب‌هایتان ساختید را به اشتراک بگذارید.
چند پست مرتبط :
